________________
૧
(૬૦) જ્યાંસુધીમાં શરીર વ્યાધિગ્રસ્ત થઈ ન જાય, જ્યાંસુધીમાં જરા અવસ્થાથી દેહ જર્જરિત થઈ ન જાય, અને જ્યાંસુધીમાં ઇંદ્રિયાનુ ખળ ઘટી ન જાય, ત્યાંસુધીમાં સ્વશક્તિ અને ચેાગ્યતા મુજબ પવિત્ર ધર્મનુ સેવન કરવું યુક્ત છે. સદઉદ્યમથી સકળ કાર્યની સિદ્ધિ થાય છે, અને પ્રમાદાચરણથી સકળ કાર્યને હાનિ વ્હોંચે છે.
(૬૧) મદ્ય (Intoxication ) વિષય ( evil propensities ) કષાય ( wrath etc. ) નિદ્રા ( Idleness ) અને વિ કથા—કાલ કથા ( false gossips ) રૂપ પાંચ પ્રકારના પ્રમાદ જીવાને દુરત વ્યથામાં પાડે છે.
ઉલ્લે་
(૬૨) જગદ્ગુરૂ જિનેશ્વર પ્રભુના પવિત્ર વચનનું ઉ ઘન કરીને સ્વચ્છંદ વર્જુન ચલાવવું એજ પ્રમાદનુ વ્યાપક લક્ષણુ ( defination ) છે.
(૩) દુષ્ટ પ્રમાદના જોરથી ચૌદ પૂર્વધર સમાન સમર્થ પુરૂષો પણ સત્ય ચારિત્ર-ધર્મથી ચલાયમાન થઇ પતિત થઈ ગયા છે, તેા બીજા અલ્પજ્ઞ અને ઓછા સામર્થ્યવાળાઓનું તા કહેવુંજ શું ? એથીજ પ્રમાદાચરણથી સદંતર દૂરજ રહેવું જોઇએ.
(૬૪) થાડુ ઋણ, થાડુ ત્રણ, ( ચાંદુ ) થાડા અગ્નિ અને થાડા કષાયના પણ કદાપિ વિશ્વાસ કરવા નહિ. કેમકે તે સર્વ ચૈાડામાંથી વધીને મોટુ ભયંકર રૂપ ધારણ કરે છે.
(૬૫) જ્યાં સુધી ક્રોધાદિ ચારે કાયાના સર્વથા ક્ષય થાય નહિ, થાડા પણુ કષાય શેષ રહ્યા હોય ત્યાં સુધી તેને વિશ્વાસ કરવા નહિ. થાડા પણ અવશિષ્ટ રહેલા કષાયની ઉપેક્ષા
