________________
- (૭૯) જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, તપ, વીર્ય અને ઉપયોગ એજ આત્માનું અનન્ય લક્ષણ છે. એથી ભિન્ન વિપરીત લક્ષણ અજીવ જડનું જ છે.
(૮૦) સ્વ લક્ષણતિ સદ્ગોમાં રમણ કરવું તે સ્વભાવરમણ કહેવાય છે, અને તેથી વિપરીત દોષમાં રમણ કરવું તે વિભાવપ્રવૃત્તિ કહેવાય છે. મેક્ષાર્થીએ વિભાવપ્રવૃત્તિને તજી
સ્વભાવરમણજ કરવું ઉચિત છે, એમ કરવાથી. આત્માનું શુદ્ધ સ્વરૂપે પ્રગટ થાય છે.
(૮૧) સમ્યમ્ જ્ઞાન, દર્શન, અને ચારિત્રરૂપી રત્નત્રયીનું સંસેવન કરવાથી જેમને અનંત જ્ઞાન, અનંત દર્શન, અનંત ચારિત્ર અને અનંત-વીર્યરૂપી અનંત ચતુષ્ટયી પ્રાપ્ત થયેલ છે એવા પરમાત્મપદને પ્રાપ્ત થયેલા મહાપુરુષો જ ક્ષાર્થી જનેએ ધ્યાન કરવા એગ્ય છે.
(૮૨) પરમાત્માનું ધ્યાન કરવાથી મન સ્થિર થાય છે, ઇંદ્રિય અને કષાયને જય થાય છે, અને શાંત રસની પુષ્ટિથી આત્મા પિતજ પરમાત્મપદને અધિકારી થાય છે, તેમજ ઘનઘાતિ કર્મને ક્ષય થતાંજ પિતે પરમાત્મ રૂપ થાય છે, માટે મેક્ષાથી જનેએ એવાજ પરમાત્મા પ્રભુનું ધ્યાન કરવું કે જેથી અંતે પોતે પણ તદ્રુપજ થાય.
(૮૩) પરમાત્મપદ પ્રાપ્તપુરૂષે પણ અવશિષ્ટ અઘાતિ કર્મને ક્ષય થતાં સુધી તે શરીરધારી જ હોય છે, પણ સંપૂર્ણ કર્મથી મુક્ત થયે છતે તેઓ શરીરમુક્ત-અશરીરી પૂર્ણ સિદ્ધ અવસ્થાને પ્રાપ્ત થાય છે અને એક જ સમયમાં સર્વથા સર્વ
