________________
પર્વ
(૩૩) જેણે નિર્મલ શીળ પાળ્યું નથી, શુભ પાત્રમાં દાન દીધું નથી, અને સદ્ગુરૂનુ વચન સાંભળીને આદર્યું નથી, તેને દુર્લભ માનવ ભવ અલેખે ગયા જાણવા.
(૩૪) સચાગનુ સુખ ક્ષણીક છે; દેહ વ્યાધિગ્રસ્ત છે અને ભયંકર કાળ નજદીક આવતા જાય છે; તેાપણુ ચિત્ત પાપ કર્મથી વિરક્ત કેમ થતું નથી ? અથવા સ‘સારની માયાજ એવી ક‘ઈ વિલક્ષણ છે.
(૩૫) આ સંસાર ચક્રમાં જીવે અનંતશઃ જન્મ મરણના અસહ્ય દુઃખ સહ્યાં છતાં હજી તેથી મન ઉદ્વિગ્ન થતું નથી, અને પાપ ક્રિયામાં તે તે અહેનિશ મગ્નજ રહે છે. કેવુ આશ્ચર્ય ?
(૩૬) અહા આંકેલા સાંઢની પેરે ચિત્ત સ્વેચ્છા મુજબ નિદૈનિક માર્ગમાં ભમ્યા કરે છે, પણ ચારિત્ર-ધર્મની ધુરાને અથવા મહાવ્રતના ભારને વહન કરતું નથી (આથીજ આત્માની સંસાર ચક્રમાં બહુ પ્રકારે ખરાખી થવા પામે છે).
(૩૭) પૂર્વ પુણ્યયેાગે અનુકૂળ સામગ્રી મળ્યા છતાં પ્રમાદના વંશથી જીવ કંઇ પણ આત્મ સાધન કરી શકતા નથી, તેથીજ તેને સ*સાર ચક્રમાં પુનઃ પુનઃ ભમવું પડે છે.
(૩૮) જેણે સ*સાર સબધી સર્વ દુઃખનાં મૂળ કારણ રૂપ ક્રોધ, માન, માયા, અને લાભરૂપી ચારે કષાયાને હઠાવવા પ્રયત્ન કર્યાં નથી, તે આપડાએ હાથમાં આવેલુ' મનુષ્ય જન્મરૂપી કલ્પવૃક્ષનુ અમૃત ફળ ચાખ્યુંજ નથી.
(૩૯) ખાલ્યવય ક્રીડા માત્રમાં, ચેાવનવય વિષયભાગમાં
