________________
૯૮ મૂલ બન્યા બદ્ધ ગૂર્જર ભાષાનુવાદ. નિર્ગુણ નિરોની સોબતે હોનાર દોષ કવિ કહે, બાલે કમલને જેમ હિમ મેટાઇને હિમ જે દહે વાલિયા જિમ વાદલાને તેમ નિર્ગુણ સંગ રે, ધન ધાન્ય કેરી વૃદ્ધિને પલવારમાંહે–સંહરે. હાથી બગીચાને ઉખાડે તિમ દયાને જે સહી, તેડે ગિરિને વજ જિમ જે કુશલને છેદે સહી કાષ્ઠો થકી અગ્નિ વધે જેથી કુમતિ વાધે વલિ, મૂલ વેલડીનું કંદ જિમ અન્યાયનું મૂલ જે વલી. ૨. તે સંગને નિર્ગુણ તણું કરવો ઉચિત શું તે જને, કલ્યાણને જે ઇચ્છતે ના બેસવું તેની કને; મીઠા છતાં પણ આગ્ર કડો નિબ સંગે નિપજે, દ્રષ્ટાતગિરિશુક પુષ્પ શુકનું ગુરૂ મુખે તે જાણજે. ૩
અર્થ-જે (નિર્ગુણ જનની સોબત) મોટાઈરૂપી કમલની ઉપર હિમ જેવી છે, આબાદીરૂપી મેઘને વિષે કઠેર વાયરા જેવી છે, દયારૂપી બગીચાને વિષે હાથીની જેવી છે, કલ્યાણ રૂપી પર્વતને વિષે વજા જેવી છે, ખરાબ બુદ્ધિરૂપી અગ્નિને વિષે લાકડાં જેવી છે, અને અન્યાયરૂપી વેલડીને વિષે કંદ જેવી છે, એવી જે નિર્ગુણ મનુષ્યની સેબત, તે શું કલ્યાણની ઈચ્છાવાળા પુરૂષેએ કરવી એગ્ય છે? અર્થાત્ નથી હવે ઈદ્રિયને જય કરવા બોધ કરે છે.
( વિનોદિતિકૃતમ્)
आत्मानं कृपथेन निर्गमयितुं यः शूकलाश्चायते, कृत्याकृत्यविवेकजीवितहृतो याकृष्णसांयते।
