Sindur Prakar

Author(s): Padmavijay Gani
Publisher: Master Umedchand Raichand

Page 234

૨૨૭
જે ઉચિત કાર્યાં શીઘ્ર સાથે આણુ પ્રજ્ઞ તે જાણજે, તેવા જનાના સંગ પામી અપ્રમાદી તું થજે. છે કાલ રૈાદ્ર હરણ કરે જે પ્રાણનું નિ યપણે, તેને ન જીતે કાઇ અલથી જાણજે નિશ્ચયપણે; ઘટતીજ જાયે શક્તિ તનુની કાલ અવસર્પિણીતા, હે ભાઇ ! માટે માન શીખ મુજ સમય આ તુજ હિતતણા. ૧૫૫ ડાક જાદી ચરણ ત્રણ તિમ ઉદર જેને એક છે, એલી મનુજના જેહવી ભાર ડપક્ષી તે છે; ભિન્ન ફલ ખાવા તણી ઇચ્છા થતાં મૃત્યુ લહે, પ્રિય જીવન કાજે તેડુ પક્ષી સાવચેત સદા રહે. તુજધર્મ જીવન કાજ ચેતન ? અપ્રમાદ દશા ધરી, શાસન બગીચામાં સફર કર એજ કરણી છે ખરી; પર વસ્તુની અભિલાષ તે દુઃખ આકરૂ તું જાણજે, નિઃસ્પૃહાગુણ ધારિને સાચાં સુખાને પામશે, સુણજે સદા જિનવયણને એથીજ આત્મિક ઉન્નતિ, જિનવયણ ત્રિપુટી શુદ્ધ તે આપે સદાયે સન્મતિ; દરે હઠાવે આધિ વ્યાધિ તિમ ઉપાધિ ઝેરને, નોળવેલ સમું કહ્યું તીર્થંકરે એ કારણે, દારા પ્રમુખને પાશલા જેવા ગણી ભાર’ડ આ, ચાલે યથા તિમ દુષ્ટ સકો તથા ભાષાક્રિયા; ધન હેતુ જાણી અપ્રમાદી થઇ સદા, ચારિત્ર રૂપિ વ્હાણુની રક્ષા કરી યે સંપદા.
ક
૧૫૪
૧૫૬
૧૫૭
૧૫૯
૧૫૯