________________
૨૨૭
જે ઉચિત કાર્યાં શીઘ્ર સાથે આણુ પ્રજ્ઞ તે જાણજે, તેવા જનાના સંગ પામી અપ્રમાદી તું થજે. છે કાલ રૈાદ્ર હરણ કરે જે પ્રાણનું નિ યપણે, તેને ન જીતે કાઇ અલથી જાણજે નિશ્ચયપણે; ઘટતીજ જાયે શક્તિ તનુની કાલ અવસર્પિણીતા, હે ભાઇ ! માટે માન શીખ મુજ સમય આ તુજ હિતતણા. ૧૫૫ ડાક જાદી ચરણ ત્રણ તિમ ઉદર જેને એક છે, એલી મનુજના જેહવી ભાર ડપક્ષી તે છે; ભિન્ન ફલ ખાવા તણી ઇચ્છા થતાં મૃત્યુ લહે, પ્રિય જીવન કાજે તેડુ પક્ષી સાવચેત સદા રહે. તુજધર્મ જીવન કાજ ચેતન ? અપ્રમાદ દશા ધરી, શાસન બગીચામાં સફર કર એજ કરણી છે ખરી; પર વસ્તુની અભિલાષ તે દુઃખ આકરૂ તું જાણજે, નિઃસ્પૃહાગુણ ધારિને સાચાં સુખાને પામશે, સુણજે સદા જિનવયણને એથીજ આત્મિક ઉન્નતિ, જિનવયણ ત્રિપુટી શુદ્ધ તે આપે સદાયે સન્મતિ; દરે હઠાવે આધિ વ્યાધિ તિમ ઉપાધિ ઝેરને, નોળવેલ સમું કહ્યું તીર્થંકરે એ કારણે, દારા પ્રમુખને પાશલા જેવા ગણી ભાર’ડ આ, ચાલે યથા તિમ દુષ્ટ સકો તથા ભાષાક્રિયા; ધન હેતુ જાણી અપ્રમાદી થઇ સદા, ચારિત્ર રૂપિ વ્હાણુની રક્ષા કરી યે સંપદા.
ક
૧૫૪
૧૫૬
૧૫૭
૧૫૯
૧૫૯
