________________
૨૨૮ આ દેહ થી ભરેલું છે સદાયે તે છતાં, જ્ઞાનાદિને શુભ લાભ તેથી જ્યાં સુધી મુનિ પામતાં ત્યાંસુધી તનને ટકાવે અન્ન પાનાદિક બલે, ઉપક્રમ અકાલે જિમ ન લાગે તેમ વરને પલ પશે. ૧૬૦ છેવટ સમય મુનિ એમ જાણે આ શરીરતણા બલે, પેદાશ ગણની ના થતી ને નિર્જરા પણ ના મલેક હોવે ન ધર્મ ધ્યાન ઉત્તમ એમ નિર્ણય શુભ કરી, કર્મ મલ દૂર કરે સાપેક્ષતા તનની હરી.
૧૬૧ પ્રભુ આ પ્રસંગે ઉચ્ચરે મંડિકના દૃષ્ટાંતને. લટેલ ધનને પામવા મૂલ દેવ નૃપ એ ચોરને; નિજ વાસ રાખે કામ સરતાં શૂલિની શિક્ષા કરે, ઈમ લાભ જાણ દેહ રક્ષણ સર્વદા ગુણિજન કરે. ૧દર ગુરૂબુદ્ધિને અનુસાર સઘલા સૂત્રના અથ થતાં, એવું વિચારી ભવ્યજી આણુ ગુરૂની પાલતાં
કદાગ્રહ રજ ન રાખે એમ ટાળી કલેશને, કર્મ બંધ થકી બચી જે સાચવે શુભ શીલને તે નિર્જરા પુષ્કલ લહે નિવણ થોડા સમયમાં, જનતા ગણે કલ્યાણ તેના નામ કેરા જાપમાં આપ મતિએ ચાલનારા જન કદાગ્રહમાં પડી, પામે અનંતે ભવ અને ભગવે બહુ રડી રડી. ૧૬૪ છઠ્ઠ અઠ્ઠમ દસમ દુવાલસ અર્ધમાસ ખમણ કરે, આણ ગુરૂની એલવે તે લાભ તેથી ના મલે,
૧૬૩
