________________
ચઉ સેલ ચઉસઠ ભેદ તેના સૂત્ર પન્નવણા કહે, તેથી જ નિત અલગા રહે તે નાણુ કેવલને લહે. ૨૯ ક્રોધે ગતિ તિરિયંચની જિમ સાધુ સર્પપણું લહે, માને તૃપતિ રાવણ ઘણી આપત્તિ અહિંયા પણ લહે; માયા બલે સ્ત્રીવેદ પામે તીર્થપતિ ઓગણીશમાં, લોભેજ મમ્મણ આદિ જીવે સંચરે સંસારમાં. શેલડીને ચાવતાં સંતોષ ના જે રાખતા, શું શું કરે તે લેભથી છેવટ છુંછાળું ચાવતા સેતેશ્વવંતા તેજ સુખિયા ધર્મ મોઝે સાધતા, બાંધે ન ચીકણું કર્મને ભવ બેઉના ફલ પામતા. ૨૩ હાંસી કરે સ્ત્રીઆદિની જેથી વિકાર વધે ઘણાં કરતાં જે ઠઠ્ઠામશ્કરી નિષ્ફલ વચણ વદતાં ઘણું દીનતા જણાયે જેહથી તેવા વયણ ઉચ્ચારતાં, હસતાં ઘણું ઇમ હાસ્ય કારણ પચ પ્રભુજી ભાષતા. ૨૪ બહુ જાત ક્રીડા ખેલ કરતાં નાટકાદિક પેખતાં, પરચિત્ત વશ કરતાં અને બહુ દેશ જેવા ચાહત ઈમ જાણજે ચઉકારણે બંધાય છે રતિ મેહની, એ ચાર હેતુ છાજે તે ચ હતા જે શર્મની. રપ પર ગુણ વિષે જે દોષ આપે અસયા તેમણે, પર નામ ઈષ્ય જાણિયે ધુર હેતુ અરતિ કર્મને
