Sindur Prakar

Author(s): Padmavijay Gani
Publisher: Master Umedchand Raichand

Page 229

૨૨
દીર્ઘ ગઢનાળે કરી જલનો પ્રવાહ તળાવમાં, જિમ આવત તિમ આશ્ર કરી આત્મરૂપ તળાવમાં કર્મ રૂપ જલ આવતું તે રેકવાને સંવરે, નિત સેવવા શુભ ભાવથી ઈમ બેલતા તીર્થકરો. મન વચન કાયાની ક્રિયા તે યોગ લક્ષણ જાણિયે, યોગ આશ્રવ તેમ બંધન હેત ભિન્ન ન જાણિયે; મિત્રી વિગેરે ભાવનાથી કર્મ શુભ બંધાય છે, વિષયે કષાયો સેવતાં કર્મો અશુભ બંધાય છે. દુરિત કેઈન આચરે સઘલા જન સુખિયા બને, સર્વ પામે મુક્તિ એવી ભાવના મૈત્રી મુણે; આ ભાવનાવાળે ખમાવે અન્યને પોતે ખમે, નિજ પર વિષે ના ભેદ માને સર્વને પ્રેમે નમે. સર્વ દોષ ટાળનારા વસ્તુ તત્વ વિકતા, ઈમ નાણુકિરિયા બેઉને નિવણ હેતુ માનતા; ગુણવંત જનના બૈર્ય દમ શમ ઉચિતતા ગંભીરતા, વિનયાદિ ગુણને જોઈને પોતે હરખથી વાંદતાં. આવે પધારે આસને મીઠાં વચન ઈમ ઉચ્ચરે, ગુણ પામવા તે પૂજ્યના ગુણના વખાણ સ્તુતિ કરે; દ્રવ્યભાવે ભક્તિ કરતાં હર્ષ સાચો મન ધરે,..
એ ભાવના સુપ્રમેહની શ્રાવક પ્રભાતે ઉચ્ચરે, ૧૩૧ નિજ કર્મના ઉદયે થયા દુખિયા જનેને જોઈને, ભવજલધિ તરવા તુંબડા એ એમ દીલમાં ભાવીને