Sindur Prakar

Author(s): Padmavijay Gani
Publisher: Master Umedchand Raichand

Page 218

ર૧૧
૧૩
પ્રકટાવનાર સાત કરણ તીવ્ર સંયમ મેહની, બાંધે બચી એથી ન કરજે નિંદના મુનિરાજની; મદદ કરજે ધર્મિને ચારિત્ર નિત્ય વખાણજે, હતાં કષાય શમાવજે બલ મેહનું જ ઘટાડજે. પંચેન્દ્રીને હણતાં ઘણાં સાવદ્ય આરંભે કેરી, મૂછ સ્વરૂપ પરિગ્રહ કરતાં ક્રૂરતાને આદેરી, માંસ ખાતાં રોદ્રસ્થાને વૈર બુદ્ધિ થી કરી, પહેલા કષાયે કૃષ્ણ નીલ કાપત લેશ્યા દીલધરી.' ઉ૦ જૂઠ વદતા ચોરી કરતાં ભોગ સાધન સેવતાં, ઈંદ્રિયવશે બહુ પાપ કરતાં નરક જીવિત બાંધતાં હે જીવ ? પંદર કારણો એ છોડજે નિત ચેતતા, નરકાયુને બાંધ્યા પછી પરતંત્રજન ના છૂટતા. માંકડ પકડતાં દૂર ભાગે એહથી સમજાય છે, જીવન વહાલું માનનારા સર્વ જીવ જણાય છે, માટે હણશના કેઈને ન કરીશ આરંભ કદી, ધન આદિની મૂછ તછ સાચાં વયણ નિત્યે વદી. મન વચન કાયાએ કરી કરૂણા નિરન્તર પાલજે, સાત વ્યસને છેડજે વલિ આર્ત ન થાવજે, વૈર ના કદી રાખજે હોતાંજ શીઘ ખમાવજે, આલોચના રૂડી જ દુષ્કર કહત ચણિનિશીથ જે. ૭૩