________________
૧૧૦ મૂલ છન્દ બદ્ધગૂર્જર ભાષાનુવાદ. કેઈસ્થલે થીર પગ ન મૂકે પોયણીના સંગથી, પગમાંય કાંટ વાગવાથી તેમ જાણે હાયની રહેવા થકી વિષ સાથે જાણે હાયની તિમ તે હણે, ચૈતન્યને ઝટ માનવેના જેહથી હિત ના મુખે ૨. લક્ષ્મી તણુને ઝેરનું છે ઠાણ જલાધ પરમતે.
એ ભાવ ચિત્ત રાખનારે જાણશે આ ભાવને લક્ષ્મી તણે એ ભાવ જાણી ગુણિજનોએ સર્વદા, લક્ષ્મી સુપાત્રે વાપરી કરવી સફલ દૂર આપદા. ૩
અર્થ-લક્ષમી સમુદ્રના પાણીની સોબતથી જ હેયની? તેમ નીચે પ્રત્યે ઘેર) જાય છે, પોયણીની સેબતથી પગમાં કાંટે વાગ્યે હેયની! તેમ કઈ રથળે સ્થિર પગ મૂકતી નથી; અને વિષની સાથે એક સ્થાનમાં રહેવાથી જ જાણે હેયનીતેમ મનુષ્યના ચિતન્યને એકદમ નાશ કરે છે, માટે ગુણિજનેએ તેને (લક્ષ્મીને) ધર્મના કામમાં વાપરીને (ધર્મ કાર્યમાં ખરચીને) તેનું ફળ (પુણ્ય, કર્મનિર્જરાદિ ગ્રહણ કરવું. હવે દાનને ઉપદેશ આપે છે.
૮ ૭ ૮ ૧૧ ૧૦ चारित्रं चिनुते धिनोति विनयं ज्ञानं नयत्युन्नति,
૧૩ ૧૨ ૧૪ ૧૫ ૧૭ पुष्णाति प्रशमं तपः प्रबलयत्युल्लासयत्यागमम् । ૧૮ ૧૯ ૨૦ : बुग्यं कंदलय त्यऽघं दला । ददाति क्रमात्, निर्वागश्रियमातनोति निहितं पाने पवित्रं धनम्।।७७ ।।
૧ મુણેજાણે.
૨૩
૨૪
