Sharirik Mimansa Bhashye Part 02

Author(s): A V Narsimhacharya
Publisher: A V Narsimhacharya

Page 571

(अथ चतुर्थस्याध्यायस्य प्रथमः पादः).
उपोद्धातः॥
इत्युत्पत्तिक्रमेण प्रथममभिहितो मुक्त्युपायस्सहानेस्तत्साध्यं सूत्रकारः फलमथ विदुषः पर्वभेदैर्व्यनक्ति । स्थूले देहेऽस्य सिद्धयेयेदिह वदति तत् पादयुग्मेन पूर्व निष्क्रान्तस्याथ यत्स्यात् परिगणयति तत् पादयुग्मान्तरेण ॥१ सूक्ता मागेव विद्या किमिति पुनरिमां वक्ति यद्यस्ति शेष ब्रूतामेतच्च पूर्व नहि तदिह फले संघटतेतिचेन्न । मुक्तैरन्यैरसिद्धि प्रकृततदविनाभावमासन्नसिद्धिं मुक्तावस्थासमं च स्थिरभजनरसं व्यतमत्रानुबन्धः॥
व आवृत्यधिकरणम् ॥१॥ शुद्धैरुत्कृष्टधर्मेस्सदनपचरणे ब्रह्मविद्या भवित्रीत्युक्तं पूर्वाधिकारे विमृशति तु परं तत्स्वरूपं यथावत् । प्रत्यक्षं वा स्मृतिर्वा सकृदिदमसकद्वेति नोक्तं पुरस्ताद्यावजीवानुवृत्तिप्रभृति च तदिहापौनरुत्यं मुबोधम् ।। ज्ञानं मुक्तरुपायः श्रुतिभिरभिहितं तस्य सङ्ख्या त्वनुक्ता सौकर्य स्यात् सकृत्त्वे स्वत इह च भवेच्चारितार्थ्य विधीनाम् । सम्यक्त्वात्तद्धवत्वं न पुनरनुगमात् प्रोक्तमित्यप्यसारं सामान्योक्तविशेषे सति पशुनयतस्स्तत्र विश्रान्तिसिद्धेः॥ ४ किंचाग्नेय्यादिनीत्या विदिरिह वदति ध्यानशब्दार्थमेव ध्याने चोपासनोक्तिः परभजनतया वक्ति सेवात्मकत्वम् । ऐकायें विद्युपास्योयतिकरिततया श्रूयते च प्रयोगः कार्ये हेतौ च भक्तेः कचिदुपचरितो भक्तिभेदत्ववादः॥ ५