Shantinath Charita Part 02

Author(s): Ajitprabhacharya, Indravijay
Publisher: Asiatic Society

Page 38

१३०
श्रीशान्तिनायचरित्रे
इत्थं विच्छिन्नसन्देहोऽमरदत्तो महीपतिः । सूरिं नत्वा स्वसदनमाययौ सपरिग्रहः ॥ ८८ ॥ अज्ञानमोहितप्राणिप्रतिबोधविधी रतः । धर्मघोषमुनीन्द्रोऽपि विजहार महीतले ॥ ८ ॥ मम ये रत्नमञ्जयाँ देव्याः सूनुरजायत । तदेव समभूत् तस्य नाम यद् गुरुणोदितम् ॥ ४००। धात्रीभिः पालितः सोऽथ समतिकान्तशेशवः । समधीतकलो विश्वम्भराधारक्षमोऽभवत् ॥ १॥ स एव सुगुरुस्तत्र पुनरन्येद्युराऽऽययौ। उद्यानपालकस्तस्याऽऽगतिं राजे शशंस च ॥ २ ॥ निवेश्य तनयं राज्ये ततोऽसौ प्रियया सह । गुरूणामन्तिके तेषां परिव्रज्यामुपाददे ॥ ३ ॥ राज्ञः सपरिवारस्य दत्त्वा दीक्षामथो गुरुः । तस्याऽन्येषां च बोधार्थ शिक्षामेवंविधां ददौ ॥ ४ ॥ भवाम्भोधिपतज्जन्तुनिस्तारणतरी क्षमा । कथञ्चित् पुण्ययोगेन प्रव्रज्या प्राप्यतेऽङ्गिभि: ॥ ५ ॥ प्रव्रज्यां प्रतिपद्यापि स्यर्यके विषयैषिणः । जिनरक्षितवद् घोरे ते पतन्ति भवार्णवे ॥ ६ ॥ स्युर्यके निरपेक्षास्तु विषयेष्वर्थिता अपि । जिनपालितवत्तेऽत्र मवन्ति सुखभाजिनः ॥ ७ ॥ पृष्टो राजर्षिणा तेन ततः कथयति स्म सः । मूरिः सिद्धान्तकथितां भविष्यन्ती तयोः कथाम् ॥ ८॥