Shadbhashachandrika

Author(s): Kamlashankar Pranshankar
Publisher: Rajkiya Granthamaladhikar Mumbai

Page 563

144
APPENDIX: APABHRANS'A.
ए भिसि ॥ ३ । ४ । ४ ॥ P. 266
गुणहिं न संपइ कित्ति पर फल लिहिआ भुञ्जन्ति । केसरि न लहइ बोड्डिअवि गय लक्खेहिं घेप्पन्ति ॥ गुणैः न संपदः कीर्तिः परं फलानि लिखितानि भुञ्जते ।
केसरी न लभते कपर्दिकामपि गजाः लक्षैः गृह्यन्ते ॥ ( जीवा लिखितानि फलानि भुञ्जते ।) उसेहू ॥ ३ । ४ ॥ ७ ॥ P. 266
वच्छहे गृण्हइ फलई जणु कडु-पल्लव वजेइ । तोवि महदुमु सुअणु जिवँ ते उच्छङ्गि धरेइं ॥ वृक्षात् गृह्णन्ति फलानि जनः कटु पल्लवानि वर्जयति ।
ततोपि महाद्रुमः सुजन इव तानुत्सङ्गे धरति ॥ ( तान्-कटुपल्लवान् ) भ्यसो हुँ ॥ ३ । ४ । ८ ॥ P. 266--
दुरुड्डाणे पडिउ खलु अप्पणु जणु मारेइ । जिह गिरि-सिङ्गहुँ पडिअ सिल अनुवि चूरु करेइ ॥ दूरोड्डानेन पतितः खलः आत्मानं जनं मारयति ।
यथा गिरिशृङ्गेभ्यः पतिता शिला अन्यमपि चूर्णीकरोति ॥ (दूरोड्डानेन दूरगमनेन । आत्मानं जनं च मारयति । अन्यमपि । आत्मानमन्यमपीत्यर्थः) सुस्सुहो उसः ॥ ३ । ४ । ९ ॥ P. 266
जो गुण गोवइ अप्पणा पयडा करइ परस्सु । तसु हउं कलि-जुगि दुल्लहहो बलि किज्जलं सुअणस्सु ॥ यो गुणान् गोपायति आत्मीयान् प्रकटान् करोति परस्य ।
तस्य अहं कलियुगे दुर्लभस्य बलिं करोमि सुजनस्य ॥ ङमो लुक् ॥ ३ । ४ ॥ १६ ॥ P. 266--
संगर-सएहिं जु वण्णिअइ देक्खु अम्हारा कन्तु । अइमत्तहं चत्तङ्कुसहं गय-कुम्भई दारन्तु ॥ संग्रामशतेषु यः वर्ण्यते पश्य मदीयं कान्तम् ।
अतिमत्तानां त्यक्ताङ्कुशानां गजानां कुम्भान् दारयन्तम् ॥ आमो हं ॥ ३ । ४ । १० ॥ P. 266
तणहं तइज्जी भङ्गि नवि तें अवड-यडि वसन्ति । अह जणु लग्गिवि उत्तरइ अह सह सई मजन्ति ॥