Shadbhashachandrika

Author(s): Kamlashankar Pranshankar
Publisher: Rajkiya Granthamaladhikar Mumbai

Page 566

APPENDIX: APABHRAMS'A.
147
147 व्यासो महर्षिः एतद् भणति यदि श्रुतिशास्त्रं प्रमाणम् ।
मातृणां चरणौ नमतां दिवसे दिवसे गङ्गास्नानम् ॥ Why क्वचित् ? Because वासेण वि भारह-खम्भि बद्ध-व्यासेनापि भारतस्तम्भे बद्धम् ।
उन्नविच्छवुत्ता विषण्णवमोक्ताः॥३।३। ५३ ॥ P. 267Hemachandra gives वुन्न and विच्च in place of उन्न and विच्छ. विषण्णस्य चुनः
मई वुत्तउं तुहुँ धुरु धरहि कसरहिं विगुत्ताई। पई विणु धवल न चडइ भरु एम्वइ वुन्नउ काई॥ मया उक्तं त्वं धुरं धर कसरैः विगोपिता ।
त्वया विना धवल न चटति भरः एवं विषण्णः कथम् ॥ (हे वृषभ मया उक्तं त्वं धुरं धर कसरैर्गलिवृषभैर्वयं विगोपिताः हे धवल हे वृषभ त्वया विना भरो न चटति एवमेव विषण्णः कथमित्यर्थः । ) उक्तस्य वुत्तः- मई वुत्तउं । मया उक्तम् ।
वर्त्मनो विच्चः-जं मणु विचि न माइ
यत् मनः वर्मनि न माति । अत्खुः परस्परस्य ॥ ३ । ३ । ५४ ॥ P. 268
ते मुग्गडा हराविआ जे परिविठ्ठा ताहं । अवरोप्परु जोअन्ताहं सामिउ गजिउ जाहं ॥ ते मुद्दाः हारिता ये परिवेष्टिता तेषाम् ।
परस्परं युध्यतां खामी गञ्जितः येषाम् ॥ (मुद्गा हारिताः मुधा जाताः । गजितः पीडितः) सर्वगान् हि ॥ ३ । ४ । २६ ॥ P. 268
जहिं कपिज्जइ सरिण सरु छिज्जइ खग्गिण खग्गु । तहिं तेहइ भड-घड-निवहि कन्तु पयासइ मग्गु ॥ एकहिं अक्खिहिं सावणु अन्नहिं भद्दवउ । माहउ महिअल-सत्थरि गण्ड-स्थले सरउ ॥ अङ्गिहिं गिम्ह सुहच्छी-तिल-वणि मग्गसिरु । तहे मुद्धहे मुह-पङ्कइ आवासिउ सिसिरु । हिअडा फुट्टि तडत्ति करि कालक्खेवें काई । देक्खउं हय-विहि कहिं ठवइ पई विणु दुक्ख-सयाई