________________
૨૮
શ્રીરામકૃષ્ણ પરમહંસ ગંગાના પાણીમાં માથા ઉપર ભીનો ટુવાલ રાખીને બેસતા. આ બધું જોઈને બ્રાહ્મણીએ નિદાન કર્યું કે આવો જ વ્યાધિ પ્રાચીન કાળમાં રાધાને અને અર્વાચીન કાળમાં ચૈતન્યને થયો હતો. આ ઉપરથી એ એવું માનવા લાગ્યાં કે ચૈતન્યરૂપે અવતાર લેનાર ઈશ્વર ફરી પાછા શ્રીરામકૃષ્ણરૂપે અવતર્યા છે, અને છડેચોક કહેવા લાગ્યાં કે આ રામકૃષ્ણ કોઈ સામાન્ય કોટિનો ભક્ત નથી, પરંતુ ઈશ્વરનો અવતાર જ છે, અને કોઈ અગમ્ય પ્રયોજન સિદ્ધ કરવા માટે જ એનો જન્મ થયો છે.
પરંતુ મથુરબાબું વધારે વખત શાંત રહી ન શક્યા. દક્ષિણેશ્વરની દુનિયામાં પણ બ્રાહ્મણીના વિધાનની ચર્ચા થવા લાગી. આખરે શંકા અને શ્રદ્ધા વચ્ચે ઝોલાં ખાતા મથુરબાબુએ નક્કી કર્યું કે બ્રાહ્મણીના વિધાનની યથાર્થતાને કસોટીએ મૂકવા સારું પ્રતિષ્ઠિત પંડિતોને આમંત્રણ આપવું. વૈષ્ણવચરણ અને ગૌરીકાંત નામના બે સુપ્રસિદ્ધ પંડિતોએ બ્રાહ્મણીએ દોરેલાં અનુમાનોનો અભ્યાસ કરીને કહ્યું કે શ્રીરામકૃષ્ણ એક અસાધારણ પૂર્ણ પુરુષ છે. મથુરબાબુએ થોડા સમય બાદ બીજી સભા ભરી; તેમાં ઈશ્વરચરણ નામના પ્રકાંડ પંડિત પણ હાજર રહ્યા અને અન્ય વિદ્વાનો પણ હતા. આ સભા લાંબી ચાલી નહીં, કારણ સૌ પંડિતોએ એક જ સ્વરે કહ્યું કે, શ્રી રામકૃષ્ણ ચિતન્ય મહાપ્રભુનો ફરીથી થયેલો અવતાર છે, એટલે કોઈ પણ પ્રકારની ચર્ચા આવશ્યક રહેતી નથી.
‘પાગલ પૂજારી'માંથી “અવતારી' પુરુષના પદે વિરાજમાન થયા તોપણ શ્રી રામકૃષ્ણ તો નમ્ર ભક્ત જ હતા. શ્રી જગદંબાના આ બાળકે પોતાની દષ્ટિ શ્રી જગદંબાના પાદશ્રી ઉપરથી ખસેડી
