Pathik 1993 Vol 33 Ank 03

Author(s): K K Shastri and Other
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust

Page 9

“ “તમે તે સાવ ભેળાં જ રહ્યાં. અહીં ઘરનું ગધાવૈતરું કરવાનું તમને સંપીને બહેનબા માવતર બેઠાં છે, ભાઈ બિમાર પડવાનું તે બહાનું છે બહાનું.”
ના હે, નંદુબહેન ! મારી દેરાણું એવી નથી. આજ દિવસ સુધી એણે મને પિતાની મોટી બહેન જ માની છે.”
“હા તે તમારા ભેળપણને લાભ તે એમ જ લેવાય ને ? “બેટી બહેન” “મોટી બહેન” કરી અધી થઈ જાય, પણ દિલમાં તે ઝેર ઘેવું છે ઝેર. જાવા દ્યો ને, બહેન મારે શું ? આ તે તમારા પ્રત્યે મને કુણી લાગણી છે એટલે કહું છું.”
“ના ના, નદુબહેન ! એ તે કમને પિયરમાં રોકાણ હશે, બાકી તે બે દિવસ થાય તે ત્રીજો દિવસ ત્યાં રોકાય જ નહિ ને ?”
અરે શી વાત કરું તમને ? તમારા અને તમારા એકના એક જગદીશ પર હેતને છાંટે પણ નથી તમારી વાણીમાં. તમે જ્યારે મંદિરે ગયાં છે ત્યારે પોતાનાં છોકરાઓને કંઈ ને કઈ છાની છાની ખવડાવતી હોય અને એ વખતે જે જગદીશ આવી પહોંચે તે એને કોઈ વસ્તુ લાવવા તરત જ બજારે તગેડી મેલે.”
ના હોય, બહેન ! મારા જગલા ઉપર તે પિતાનાં છોકરાઓ કરતાં પણ વિશેષ હેત રાખે છે ને મારે જગલે પણ “નાની બા” નાની બા' કરી એની પાસે જ પડ પાથર્યા રહે છે”
“તમને તે મારામાં વિશ્વાસ જ નથી, પણ જોઈ લેજોને કોઈ દિવસ, તમને પાકી ખાતરી કરાવી દઈશ, એ દી તમે જ કહેશે કે, નંદુ તું સાચી હતી.” આટલું બોલી છણક કરતી નંદુ પિતાને ઘેર ચાલી ગઈ
દેરાણી પિતાને ભાઈ ધાર્યા કરતા વહેલે સાજો થઈ જવાથી પંદર દિવસને બદલે આઠ જ દિવસમાં પાછો આવી ગઈ એટલે નંદુને અર્ધા જીવ બળીને ખાખ થઈ ગયો. જેઠાણી આ વખતે મંદિરે દર્શન કરવા ગઈ હતી એને લાભ લઈ નંદુએ રાણી ઉપર પિતાની કુટિલ વિદ્યા અજમાવી.
આવી ગયાં તમે? કેમ છે તમારા ભાઈને હવે?”
“ભાઈને હવે ઘણું જ સારું છે. અમારા ગામમાં નવા ડટકર આવ્યા છે તેમની દવાથી ભાઈને જલદી આરામ થઈ ગયે.”
“સારું, સારું, અહીં તે તમારાં જેઠાણી .....જાવા દ્યો ને, બહેન ! આ તે સંસાર છે, ચાલ્યા કરે.”
શું થયું મારાં જેઠાણીને ? એમને ઠીક ન હતું ?”
“ના રે ના, એ તે મારી પાસે પિતાને ઊભરો કાઢતાં હતાં કે મારી દેરાણી તે ચાર દિવસ લગ્નનું કહી પૂરા પંદર દિવસ રોકાવા માટે પિતાના ભાઈની માંદગીનું બહાનું કાઢી મને કાગળ લખે છે. તમને મારા સમ છે, જે આ વાત તમારી જેઠાણીને કરે છે. આ તે મને તમારા તરફ લાગણી છે એટલે બેલાઈ જવાયું.”
નંદુબહેન! મારાં જેઠાણીએ તે મને તરત જ લખ્યું હતું કે તું તારે પંદર દિવસને બદલે તારો ભાઈ સાજો થઈ જાય ત્યાંસુધી રે કાજે અને એમ લખ્યું હતું કે ઘડી ઘડી એમ પિયર થેડુ જવાય છે ? માટે તું તારે નિરાંતે આવજે.”
એ તે બધું ય ઠીક છે. ઉપર ઉપરથી હેત દેખાડે, બાકી એના મનમાં શું છે એ તમને ભેળાંને કયાંથી ખબર પડે ?”
એટલામાં દેરાણીને દીકરે સુમન તથા દીકરી જાગૃતિ નિશાળેથી ભણીને ઘેર આવ્યા અને જયને સાથે ન જે એટલે નાની બાએ પૂછ્યું : ડિસેમ્બર/૧૯૯૩
પિયિક