________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
નત હિંદ જીતવા અને ખેલા ભીષણ સંગ્રામ પાદશાહ ઈબ્રાહીમ લોદી ને બાબર વચ્ચે. મારા શરીર પર વધુ એક જખમ થયે ને મુઘલનાં નસીબ ચડિયાતાં. ઈબ્રાહીમ લોદી રણમાં રેળા ને બાબર વિજેતા બન્યા.
નખાયા દિહીમાં મુઘલ રાજ્યના પાયા ને પુત્ર માટે પ્રાણ પાથરી બાબર સ્વર્ગે સિધાવ્યું અને આવ્યા દિલ્હીના તખતે હુમાયુ ને અકબરશાહ. બહેરામખાનનાં બળ ને છળકપટ અકબર પગભર થયે ને આદિલશાહ સૂરના પ્રધાન હેમુ વિક્રમાદિત્ય ને બહેરામનાં સૈન્ય મારા પર સામસામે મળ્યાં. હેમુનો. થો નાશ ને અકબરનું રાજ્ય બન્યું નિષ્ફટક, આ મારા દેહ પર એથે વાઘાત.
મુઘલ સલ્તનતને સૂર્ય મધ્યાને આવ્યો અકબર જહાંગીર અને શાહજહાંના સમયમાં. એ હિંદનો સુવર્ણકાલ. જેટલી ચડતી થઈ તેટલી જ પડતી પણ થઈ ને મધ્યાહ્ન ઊતરતે દિલ્હીના તખ્ત આ ઔરંગઝેબ. શિવાએ પ્રગટાવ્યા વિધ્યાચલ મળે મરાઠી સત્તાને દીપ કે જેને ફેલા થયે પાદશાહેની પાદશાહત સુધી ને છેલ્લે શિવાજીના અષ્ટપ્રધાનને વડે પેશ્વા શાહ પાસેથી પેશ્વાઈ પાઘડી બંધાવી વિજયી બન્યા તથા પેશ્વાએ પૂનામાં ગાદી સ્થાપીને મરાઠા સંધને એક તાંતણે બાંધી સમસ્ત ભારતવર્ષમાં મરાઠી સામ્રાજ્યનો ઝંડો લહેરા ને અટકના દરવાજે ભગવે ઝડે લહેરાવ્યા. હવે મારા પર છેલ્લે ઘા પડવાની સાલ નજીક આવી રહી હતી. પેશ્વા સરદારોમાં અંદરોઅંદર ફાટફૂટ પડી, વરષ વધ્યાં ને સ્વાર્થે આધિપત્ય મેળવ્યું પિશ્વાના સરદારોના હૃદય પર. ત્યાં તે નાદીરશાહને સરદાર બીજે નાદીર બનવાના સ્વપનામાં રાચતે પૂનમના જુવાળ-સમ હિંદ પર આવ્યા ને પંજાબથી દિલ્હી સુધી પિતાનાં થાણુ બેસાડ્યાં. રાઘબા ઝાલ્ય ન રહ્યો, દિલ્હી સર કર્યું ને ઉખેડી નાખ્યાં પંજાબનાં. અહમદશા અબ્દાલીનાં થાણું ને ઠેઠ અટકે જઈ શિવાજી મહારાજને ભગવો
ડો રાખે તથા અફવાનેને અટકની પેલે પાર તગેડી મૂક્યા. અબ્દાલી ફરી હિદ કોનું એ નક્કી કરવા પાછો વાવાઝોડાની જેમ ચડી આવ્યો મરાઠાઓ પર, સદાશિવરાવ અને વિશ્વાસ રાવની સરદારી નીચે મદાઠાઓ પણ અબ્દાલીને પાઠ ભણાવવા ને હિંદમાંથી હાંકી કાઢવા દિલ્હી સર કરી, મારા મેદાન પર અબ્દાલીને માપી લેવા એકત્ર થયા. મરાઠી સૌન્ય શેણિતભીનું થયું ને મારા હૃદય પર પાંચમે ઘા. પડ્યો. અંદરોઅંદરના મતભેદે મરાઠાઓ હાર્યા ને તુર્કે વિજયી થયા, પણ અબ્દાલીને આ વિજય એટલે મેં પઠવો કે જીવ્ય ત્યાંસુધી હિંદ પર આવવાની હામ ન ભીડી. હિંદ-વિજયને ઉત્સાહ ઓસરી ગયે, મરાઠા હાર્યા. દક્ષિણની શક્તિશાળી પ્રજાને સર્વોપરિ પેશ્વા હાર્યા. આ પણ મેં અનુભવ્યું. હવે વધારે શું કહું ? મારી ઉપર પાંચ પાંચ મહાયુદ્ધો ખેલાયાં. હવે મને ઓળખ્યુંને ?
જેટલા છે વેદ તેટલા છે મારા નામના અક્ષર. પહેલા ને બીજા અક્ષરથી નામ બને ત્યારે હું બનું જળ કે વારિ. પહેલા ને ત્રીજા અક્ષરને વળગનાર પ્રભુકંપ પહેરી લે છે. ચોથે ને ત્રીજો અક્ષર મળી બને છે પ્રાચીન ઋષિમુનિઓનું ધન. હવે તમે મને ઓળખી ગયા ને ? હું છું “પાણીપત” ને મારું બીજું નામ છે “કુરુક્ષેત્ર'. છે. વાણિયાશેરી, જામકંડેરિણ-૬૦૪૦૫
ડિસેમ્બર/૧૯૯૩
પિથિક
For Private and Personal Use Only
