________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
‘તું ત્યાં હું લબકા લેવા રેસ? આઈ આવ રે'ઈ તે ઉહારવાના થઈ જહે. અજુ ગેમમાંથી ધરમ મરી પરવાર્યો નહિ, તે બેમણના છેરાને ભૂખ્યા રે'વું પડે ? એઈ તુ તારા ધુબાકા ભે, ખેતરમાં ઘણું દાણા પડયાસે પન તું નઈ આવે. જાનું સ તારે, ત્યાંનાં કદિયાંની કમેણું વધારે ને ? અટલે. એવું કર, ડાં ફદિયાં આઈમેકલી આલજે'. ડોસા દાંત વિના ખડ ખડ હસતા હતા. સમીરને મઝા આવી. એય હો.
સાચી વાત છે તમારી : આ મેંધવારીએ ભલભલાની કમર તોડી નાખી છે. જે કંઈ બચ્યું હોય તે એના ખપ્પરમાં જ હેમાયે જાય છે. મામા ! તમે જ કહેને કયાંથી બચે તે મોકલું ? |
તું હમ નંઈ લ્યા ! આ બધાય ઓલ્યા કંધિયાએ ના હાય! મારા હાળા ધોળા ડગલા પરીને આવે ને પસે દેખાડવાના જુદા ને ચાવવાના જુદા થા, આ હાળાથી તે તણખલું ઊંચું ને થાય ! ઈની બેનને રાખું, ઈમને તે એક જ વાત સેક આપડું તરભાણું ભરોને ? લેકનું જી થાવાનું અહે ઈ થાહે !”
એ બેલતા હતા એ દરમ્યાન ભૂતકાળની એક ઘટના બનેને સ્પર્શવા લાગી. સમીરે એમની લાકડી પકડી હતી અને પશા મામાને હાથ તે સમીર પર હતું જ.
વર્ષો પહેલાં ગામની એ જ ભાગોળે પણા મામા અભડાઈ ગયા. એય...પહેળા પહેળા ખભા માથે લુખા વાળ ને ડાબા હાથે કદાળી, જમણા હાથમાં બીડીનું ટૂંકું તે મેઢામાં જ હતું. જાણે હમણાં જશે એ બીકે પશા મામા એનો છેલ્લે કસ જોરથી લેતા હતા. એ દિવસે સમીરને રોકીને હાથ બતાવી રહેલા પશા મામાએ દૂઠ બાજુ પર કે કયું : ને પૂછ્યું “હા, બેનિયા ! હંધાય મઝામાં ?ચ્ચમ ભાણાભાઈ? આતારમાં એ હેડ્યો? “મા ને ન્યાં. “એ હાચવીને જજે, ગગા!” બીજી બીડીનું પાન વાળતાં વાળતાં મામા બેલેલા. તે મામા ! મેં સાંભળ્યું છે તમે બધાએ ભેગા થઈને રેલવેના પાટા તેડી નાખ્યા, સાચી વાત?
પશા મામાએ સળગાવતાં પહેલાં બીડી મુખમાં નાખી જોઈ લીધું કે કોઈ આવતું નથી ને ! ખાલી એકાદ પાણિયારી બેડું મૂકીને દૂર જઈ રહી છે. “ઈમાં હું મોટી વાત સે ?” વળા ખુંખારો ખાઈ કહે: કઈને કેતો નઈ, તું તે જાણેસને આ સરકાર
નકારમાં ડોકું ધુણાવતે સમીર બે : “પણ આ સરકાર તમને છેડશે નહિ, હે મામા !”
dય હું, હાળા વઈ ! હેરમાં રિયો એટલે બીકણ થિયે ચંચીએ તને આંઈ ભણવા મે સે. નંઈ કે ફ, થાવા.”.
સમીર હસતાં હસતાં કહે: “બધી ખબર છે, મામા ! મને બધી ખબર છે, પણ આ બ્રિટિશ સરકાર તમને નહિ છોડે, હે ? કેવા કેવા વાવડ આવે છે, જાણે છે ? હું તે કહું જ નહિ છતાં એ તે અંદર કંડારાઈ ગઈ !
“અલ્યા, તારી પર એટલે વશવાસ હશે નંઈ તે તને કીધુ, બેનિયા ! હેધી કાઢશે, પન કેવી રીતે? તે ક...આ ગમ વઈણાના હુધી ને એલી ગમ પાલેજ સુધી હંધાય પાટા તેડી નાખ્યા છે, હયા, ટેલિફેનમાં ઘડાય સફાચટ સે, પશે? એમના ઉત્સાહ પર ઠંડું પાણી રેડતાં સમીર કહેઃ ને વળી મેટર વાટે..હાઈવે પર થઈને !'
પણ મામા તે ઉત્સાહમાં ને ઉત્સાહમાં ખડખડાટ હસ્યા અને સમીરને કહેઃ ગડા ઈમાંય રોડે ને ઝાડે આડાં મેલ્યાં છે, પરે મેટર એવી રીતે આવડે ? પથિક]
ડિસેમ્બર/૧૯૩
For Private and Personal Use Only
