________________
૨૨૮
નિર્ગસ્થ ઐતિહાસિક લેખ-સમુચ્ચય-૧
ગયેલી. ૨૨. જુઓ કમાવવા વરત, સિંધી જૈન ગ્રન્થમાલા, ગ્રંથાંક ૪, સં. જિનવિજય મુનિ, અમદાવાદ-કલકત્તા
૧૯૪૦, પૃ. ૧૦૫. ૨૩. જુઓ અહીં મૂળ પાઠ અને ત્યાં પાદટીપો. ૨૪. સંહીરાલાલ હંસરાજ, જામનગર ૧૯૧૧, પૃ. ૧૩૯, શ્લો ૫૧-૫૪. ૨૫. જુઓ એમનો લેખ “સિદ્ધરાજ અને જૈનો” ઐતિહાસિક લેખ-સંગ્રહ, શ્રી સયાજી સાહિત્યમાલા, પુષ્પ
૩૩૫, વડોદરા ૧૯૬૩, પૃ. ૧૪૭. ૨૬. મૂળ સ્રોત માટે જુઓ અહીં ટિપ્પણ ૧૨. ૨૭. બીવાનુશાસન (શ્રીહેમચંદ્રાચાર્ય ગ્રંથાવલી : ૧૭, સંશો. ભગવાનદાસ પ્રભુદાસ વીરચંદ, પાટણ
વિ. સં. ૧૯૮૪ | ઈસ. ૧૯૨૮, પૃ. ૧૧. ૨૮. થોડાં વર્ષ પૂર્વે મુનિ મહાબોધિવિજય સંપાદિત, બૃહદ્ગચ્છીય અજિતદેવસૂરિનો સ્વોપજ્ઞ ટીકા સહિત
મોહોબ્યુલનવાદસ્થાનક ગ્રંથ (વિ. સં. ૧૧૮૫ / ઈ. સ. ૧૧૨૯) પ્રકાશિત થયો છે (મુંબઈ વિ. સં. ૨૦૫૧ | ઈ. સ. ૧૯૯૫) તેમાં સ્વોપજ્ઞ ટીકામાં ઉપર્યુક્ત પદ્ય “સ્તવ”માંથી ટાંક્યું છે અને ત્યાં જે પાઠ છે તેમાં ‘કાશહૃદાખ્ય નગરે' જ છે (ત્યાં પૃ૯ પ૨). જો કે ત્યાં પણ વળી બીજે થોડો પાઠભેદ તો છે જ, ત્યાં ઉફૅકિત પદ્ય આ પ્રમાણે છે.
यदि स्तवनप्रामाण्येन सा श्रावकेण कार्या, तदा“ન-વિનમિત્તાન્વય: વિદ્યાધરનાથાવાર્થેઃ
काशहृदाख्ये नगरे प्रतिष्ठितो जयति जिनवृषभः ॥" ૨૯. પ્રકાશિત સમીક્ષિત આવૃત્તિ માટે જુઓ ૨૦ મ. શાહ, “સાધારણાંક સિદ્ધસેનસૂરિ-વિરચિત
પ્રાકૃતભાષાબદ્ધ સકલ-તીર્થ-સ્તોત્ર,” sambodhi Vol. 7, No. 1-4, April 1978-Jan. 1979, પૃ૯૫-૧૦૦.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
