________________
પછી કિનને મોતીના ભૂખરા પ્રકાશમાં પિતાને જોઈતી નાની નાની ચીજે એક પછી એક દેખાવા લાગી. મોટી વહેલ માછલીના શિકાર માટે જોઈતો. આંકડીદાર ‘હાન ભાલે, જેની પાછળ ગોળ કડું હોય; અને – હાસ્તો, શા માટે નહિ? – એક રાઈફલ! તે બોલ્યા, “અને એક રાઇફલ પાસે બેઠેલા જાતભાઈઓમાંથી ગણગણાટ છેડે સુધી પહોંચી ગયે, કિને રાઈફલ વસાવશે.”
જુઆના પણ હવે આ બધી શક્યતાઓથી ચેતનવંતી બની ગઈ અને પોતાના પતિની હિંમત અને કલ્પનાશક્તિ માટે ગૌરવ અનુભવવા લાગી.
કિનની દષ્ટિમર્યાદાને હવે અંત જ રહ્યો ન હતો. કારણ કે વિશ્વપ્રકાશ મોતી તેના હાથમાં આવ્યું હતું. તેણે મોતીના પ્રકાશમાં કટીટોને જાકીટ પહેરી, ઉપર કલર-ટાઈ સાથે નિશાળમાં મેજ આગળ બેસી, મેટા કાગળ ઉપર લખતો જોયો. અને તુરત તે જાતભાઈઓ સામે ઝનૂનભરી આંખેથી જોઈને બોલ્યો, “મારો દીકરો નિશાળે જશે.”
જાતભાઈઓમાં, આ છેલ્લી વાત સાંભળી, એકદમ ચુપકીદી ફેલાઈ ગઈ અને જુઆનાએ એ મહાન ભાવિની શક્યતાની કલ્પના આવતાં જ હેતથી કેયટીટોને પિતાની છાતી સાથે ચાંગે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
