________________
ભૂસેલી જગાએ પાછા વળશે, અને પછી તો તેમને અમારી નિશાનીઓ હાથ લાગતાં વાર લાગવાની નથી. કિનના મગજમાં અનિષ્ટનું સ્તોત્ર ગાજવા લાગ્યું અને હદયમાં શ્વાસની બમણુ.
રસ્તો ઊંચે ને ઊંચે ચડતો જતો હતો. પણ હવે કિનોએ પિતાને પીછો પકડનારાઓ વચ્ચે થોડું અંતર પાડી દીધું હતું. એક ચડાણ આવતાં તે છે અને ઊંચી શિલા ઉપર ઊભો થઈ પીછે પકડનારા કઈ બાજુ છે તે જોવા લાગે. પણ તેને કઈ નજરે પડ્યું નહિ. જુઆના એક કરાડની છાયામાં બેસી ગઈ અને કોટીને પાણું ટેવા લાગી.
કિન પાછા આવ્યા ત્યારે તેના ઢીંચણ અને ઘૂંટણને ઘસરકા પડ્યા હતા. તે બોલ્યા, “જુઆના, તું અહીં જરા સંતાઈ રહી ભી જા. હું પેલાઓને મારી પાછળ પાછળ પર્વતોમાં ખેંચી જઇશ. પેલાઓ મારી પાછળ દૂર ચાલ્યા આવે, પછી તુ લૌટે કે સાન્ટા રેઝાલિયા તરફ જજે. હું જે તેઓના હાથમાંથી છટકી નીકળીશ, તો ત્યાં આવીને તને મળીશ. એ એક જ રાતે સહીસલામત લાગે છે.”
જુઆના તેની આંખે સામે ક્ષણભર તાકી રહી, પછી તે બેલી, “ના, આપણે હવે સાથે જ રહીશું.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
