________________
કિને જરા કઠેર થઈને બે, “પણ હું જરા જલદી ભાગી શકું તેમ છું. તું મારી સાથે રહીશ તો આપણું બાળકને જોખમમાં નાખીશ.”
“ના” જુઆનાએ મક્કમપણે જવાબ આપી દીધું.
કિનોએ જુઆનાના મોં ઉપર નિર્બળતા કે ડર કે અનિશ્ચિતતાનું લક્ષણ જેવા પ્રયત્ન કર્યો. પણ તેના મોં ઉપર મક્કમ નિરધાર જ છવાઈ રહેલે હતો. કિનોને તે જોઈ પાછું જેર આવ્યું. આ વખતે તેઓ ચાલવા માંડ્યાં ત્યારે તેઓ ભયથી ડરીને ભાગતાં ન
હતાં.
કિને હવે એવા પથ્થર ઉપર પગ મૂકી મૂકીને ચાલતો હતો કે જેથી પગેરું કાઢનારાઓને નિશાની જ ન મળે. અને તેઓ આસપાસ ઘૂમીને પાછી કાંઈક નિશાની મેળવે, ત્યાં સુધી તેને પીછે પકડવામાં મોડું થાય. કેઈ કોઈ વાર તે આડે રસ્તે દૂર સુધી જઈ આવી નિશાનીઓ મૂકી આવતો.
સૂર્ય હવે આથમતો જતો હતા અને કિનેએ પર્વતમાળાના એક ચીરા તરફ નજર રાખીને આગળ વધવા માંડ્યું. જે ક્યાંય પાણીને સંભવ હોય તો તે ત્યાં જ હતો, કારણ કે ત્યાં બેડી ઝાડી જેવું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
