________________
ઝરડું લઈ રસ્તાથી તે એ ઝાડી સુધીનાં પગલાં વાળી નાખ્યાં. થોડી વારમાં એક ગાડું દૂરથી આવતું હોય તેવો અવાજ આવ્યું. કિને બાજુએ છુપાઈ ગયે. ગાડું પસાર થયા પછી તે ચીલામાં જઈ આવ્યું તે બધાં પગલાં ભૂંસાઈ ગયાં હતાં! પછી તે પોતાનાં પગલાં ભૂંસાય તેમ પાછળ ઝરડું ખેંચતે ખેંચતે જુઆના પાસે આવ્યા.
ભાભીએ આપેલું ખાવાનું બંનેએ ખાઈ લીધું. કિનારાથી દૂરના ભાગમાં હોવાથી સૂર્યને તડકો ખાસો ગરમ હતો. જુઆના થડે આરામ કરીને ઊડી, ત્યારે કિને આસપાસ તાકીને જોઈ રહ્યો હતો. તે ન જુઆનાએ તેને પૂછ્યું, “એ લોકો આપણો પિ છે પકડે એમ તમને લાગે છે?”
“જરૂર, તેઓ પ્રયત્ન કરવાના. જેઓ આપણને ખેળી કાઢે તેમના હાથમાં મતી આવે ને!”
જુઆનાએ કહ્યું, “કદાચ પેલા ઝવેરીઓની વાત સાચી જ હોય અને આ મેતીની કશી કિંમત જ ન હોય. કદાચ આપણે ખોટી ભ્રમણામાં જ પડ્યાં હાઈએ!”
કિનાએ તરત ખીસામાં સંતાડી રાખેલું મોતી બહાર કાઢ્યું. પછી હથેલીમાં તેને રાખી તેના તરફ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
