________________
મેાતી કચાંય ગયું નથી; તમારા હાથમાંથી ગબડી ગયું હશે તે પથરાની આડમાં આવી જવાથી પેલાએને દેખાયું નહીં. હુ· પાસે જ ગબડી પડી હતી, એટલે આંખ ઊઘડતાં જ મારી નજર તેના ઉપર જઈ પહોંચી. પણ હવે તમે ખરાખર ભાનમાં છે ? તમે એક માણસનુ ખૂન કર્યુ' છે. એટલે આપણે હવે અહીંથી ભાગી નીકળવું જોઈએ,-દિવસ ઊગે તે પહેલાં જ.”
“મારા ઉપર હુમલા થયા હતો; મેં સ્વરક્ષણ માટે ઘા કર્યો હતો.”
પણ તમારી એ વાત કેણુ માનવાનું છે? આખું શહેર હવે તમારુ દુશ્મન ખની ગયુ છે. તમને ગમે તેમ રખાવી-સપડાવી તમારું મેાતી પડાવી લેવાના જ ઘાટ તે ઘડશે.”
કિનેાએ લાંબે શ્વાસ ખેંચ્યા. પછી ધીમેથી તે ખેલ્યા, તારી વાત ખરી છે.”
પછી તે બધું મનમાં ગાઢવી લઈ બેઠા થયેા અને બેલ્થેા, આપણે જલી ભાગવું જોઈએ. તુ ઘેર જઈ કાર્યેાટીટાને લઈ આવ. થેાડુ' અનાજ કે ભાચુ' કંઈ હોય તે સાથે લઈ લે – હું હોડી પાણીમાં ખેચી લાવું છુ.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
