Book Title: Kyamkhanrasa
Author(s): Dashrath Sharma, Agarchand Nahta, Bhanvarlal Nahta
Publisher: Rajasthan Puratattvanveshan Mandir

View full book text
Previous | Next

Page 102
________________ ४४ दौलतलाइ मंगाइक, ज्या बाघ हमारा प्रा [कवि जान कृत आवत आवत फतिहपुर, इक दिन निकस्यौ आइ। मिलि दीवांनसौ यों कह्यौ, येफ मंगावहु गाइ ॥५१८॥ भूखौ है दिन तीनको, बाघ हमारौ आज । दीजै गाइ मंगाइक, ज्यौ पूरै मन काज ॥५१६॥ दौलतखां दीवाननें, दीनी गाइ मंगाइ। देखौ मेरे देखतै, बछुवा कैसे खाई ॥५२०॥ मारनको बछुआ उठ्यौ, निकट तकी जब गाइ। हाक दई दीवांनन, सिघ सक्यौ नहिं जाइ ॥५२१॥ बाघ चलै उठि गाइक, फिर हटकै दीवांन । उहि ठौर ठाढ़ौ रहे, गऊ न पावै खांन ॥५२२॥ तब बाबरनै यौ कह्यौ, खां देखह जु गाइ । जौ तुम यासौं यों करी, तो..."रि जाइ ॥५२३॥ डिस्ट करेरी सापुरस, सिंघ न सके सहार। मद कुजरको सूकि है, सुनिकै सुभट हकार ॥५२४॥ बाबर जब इतते गयो, देख्यो अलवर जाइ । हसनखांनकै कटककै, देखि रह्यो भरमाइ ॥५२५।। उतते ढीलीको गयौ, तक्यों सिकंदर साह । पाछै काबिलको गयो, सकल हिद अवगाह ॥५२६॥ पूछन आये लोग सब, ढिली मंडलकी बात । तब बाबरनैं यों कह्यौ, तकी तीनही जात ॥५२७।। तीन पुरष असे तके, सगरे हिदसतान । तिनकी सम को जगतमै, डिस्ट न आवै आन ॥५२८॥ येक सिकंदर आपही, ढीलीको पतिसाह । पुनि मेवाती हसनखां, जाकै कटक अथाह ॥५२६॥ तीजौ दौलतखा तक्यौ, नगर फतिहपुर आइ । जाके डरते वाघहूं, मार सक्यो ना गाइ ॥५३०॥

Loading...

Page Navigation
1 ... 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187