Kirti Kaumudi tatha Sukrut Sankirtan

Author(s): Someshwar Mahakavi, Arisinh Thakkur Kavi,
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 35

२४ .
m
m
गूर्जरेश्वरपुरोहितश्रीसोमेश्वरदेवविरचितं
[ पञ्चमः वाहिन्योस्तत्र सम्भेदे, स कोऽपि तुमुलोऽभवत् । यस्याग्रे मन्द्रतामेति, सामुद्रोऽपि महाध्वनिः ॥ २५ अवाञ्चितानि चापानि, भ्रुवोर्युग्ममुदञ्चितम् । सुभटैः कोपसाटोपैः, सेनयोरुभयोरपि ॥. काण्डानां सह कोदण्डगुणैः सन्धिरजायत । तेषां वीरप्रकाण्डानां, विग्रहस्तु परस्परम् ।। कर्णे लगद्भिरन्येषामन्येषां जीवितव्ययम् । कुर्वाणैर्विदधे बाणैः, स्पष्टं दुर्जनचेष्टितम् ॥
२८ तत्राऽऽहवमहातीर्थे, विशिखैर्गुणनिर्गतैः । भित्त्वा विकर्तनं चक्रे, परस्मिन् पुरुषे लयः ॥ विहाय शरधिं वेगाच्चापमापुः शिलीमुखाः । चिह्नमेतत् सपक्षाणां, विधुरे यत् पुरः स्थितिः ॥ वक्षो विक्षिप्य वैपक्ष, पत्रिणः परतो गताः । न चिरं निर्गुणैर्लभ्या, धीराणां हृद्यवस्थितिः ॥ ३१ खगिनः खनिभिः कुन्तपाणयः कुन्तपाणिभिः । योधा योधैर्हयारूढा, हयारूढैश्च सङ्गताः ।। ३२ मन्त्रीशकरसंसर्गादिव दानार्थमुद्यतः । असिरुत्सृष्टवान् कोशं, बद्धमुष्टिरपि क्षणात् ॥ ३३ वीराणां पाणि-पादाब्जैः, पूजितेवाऽऽहवक्षितिः । दत्तार्थेव च दूर्वाभकेशमित्रैः शिरःफलैः ॥ ३४ अहिंसावतभङ्गेन, का स्यात् तस्यात्र वाच्यता ? । पुरुषत्रतनिर्वाहो, येन तादृक् कृतस्तदा ॥ . ३५ अहिंसाभङ्गसम्भूतां, मन्त्री माटुं मनःखिदम् । चक्रे दिव्यमिव स्नानं, स शूरः शरवृष्टिभिः ॥ ३६ प्रभुप्रोत्साहनं पृष्ठे, मागधोत्तेजनं पुरः । विक्रान्तानां विशेषेण, जातं विक्रमवृद्धये ॥ ३७ उद्दिश्यापि द्विषा मुक्तैर्न मन्त्री बिभिदे शरैः । अदृष्टः कोऽपि शिष्टानां, बद्धकक्षो हि रक्षणे ॥ ३८ सुभटासृक्सरित्पूरः पुस्ताद् दुस्तरो यदि । तथापि न विशश्राम, मन्त्री शत्रूनभि व्रजन् ॥ ३९ विभाव्य तमसम्भाव्यमवष्टम्भं रणे रिपोः । स्वचमूचरसंहारमारब्धं च परैः पुरः ॥ वीरः सङ्ग्रामसिंहोऽथ, सङ्ख्ये शङ्खापराह्वयः । आविर्भावितवानुचैर्निजसंरम्भसौरभम् ॥
युग्मम् ॥ अपि भ्रूपल्लवोल्लासः, परैर्यस्य सुदुःसहः । तस्य सङ्ग्रामसिंहस्य, खगोल्लासं सहेत कः ? ॥ ४२ तमन्तकमिवाऽऽयान्तमनपेक्षितजीवितः । भटो भुवनपालाख्यः, शङ्के प्रत्यभिजग्मिवान् ॥ सखा शङ्खस्य सामन्तः, सेनां सीमन्तयन्नरेः । बलाद् गुलकुलोतंसमभ्ययुक्त तमन्तरा ।। शास्त्रैः शस्त्रेषु भग्नेषु, तयोरप्रतिमल्लयोः । मल्लयोरिव सञ्जज्ञे, केशाकेशि भुजाभुजि ॥ वियति प्रेक्षमाणाभिरप्सरोभिर्मधं तयोः । बहु मेने स्वकीयानां, चक्षुषामनिमेषता ॥ सामन्तमन्तकस्यान्तं, स नीत्वा सत्वरं पुनः । समं सङ्ग्रामसिंहेन, सङ्ग्रामं कर्तुमभ्यगात् ।। ४७ शङ्खन खगघातैस्तैः, खण्ड खण्डं कृतं वपुः । सङ्ख्ये भुवनपालस्य, पौरुषं न तु खण्डितम् ॥ ४८ स वीरो मन्त्रिवीरस्य, शङ्खासिव्यस्तमस्तकः । तस्य प्रभुप्रसादस्य, प्राणैरुच्छ्रवणोऽभवत् ॥ श्रुत्वा भुवनपालस्य, निधनं मृधमूर्धनि । मन्त्री तेनैव वैरेण, रणाय प्रवणोऽधिकम् ॥ प्रियं विक्रामतां क्रेतुमसुभिः सुलभं यशः । धृतासिः प्राविशद् वीरो वीरमः समरापणम् ॥ शङ्खपत्तिजयन्तश्च, मन्त्रिपत्तिश्च वीरमः । उभो शम्भुसभा यातौ, सविवादौ जयश्रिये ॥ वैरिणामपि वीरेण, रणान्तर्व्ययितात्मना । वाचि चाचिगदेवेन, स्वबाहुस्तुतिराहिता ॥ ५३
तुमलो प्र० वा० ॥ २ हृदयस्थितिः प्र० ॥ ३ 'रसद्गार वा० ॥ ४ मकमिवमाया मु.॥ ५ गपातै मु० ॥ ६ रुच्छ्राव प्र० वा० ॥ ७ शम्भू समां या मुं० ॥
५०
AU