Kirti Kaumudi tatha Sukrut Sankirtan

Author(s): Someshwar Mahakavi, Arisinh Thakkur Kavi,
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 116

परिशिष्टम् ] . सुकृतसंकीर्तनमहाकाव्यम् । दुष्टामात्यनिषिद्धस्य, येनाकल्पि बलीयसा । राज्य ते मत्प्रसादाना-मनृणीकारकारणम् ॥ १९ सुतस्तस्याऽस्ति लावण्य-प्रसादो युधि यद्भुजः । असि जिह्वामिवाकृष्य, रिपुप्रासाय सर्पति ॥ २० युद्धमार्गेषु यस्याऽसिः, प्रतापप्रसरोष्मलः । अतीवारियशोवारि, पायं पायं न निर्ववौ ॥ प्रतापतापिता यस्य, निमज्ज्यासिंजले द्विषः । भीताः शीतादिवासेदुः, सद्यश्चण्डांशुमण्डलम् ॥ २२ सर्वेश्वरममुं कुर्व-नुर्वीमण्डलमण्डनम् । भविष्यसि श्रियो भर्ता, सुखाम्भोधिचतुर्भुजः ॥ २३ अस्याऽस्ति च सुतो वीर-धवलः प्रधनाय यः । भार्गवस्य पुनः क्षत्र-क्षयसन्धां समीहते ॥ २४ भ्रुवमारोपितां यस्य, युधि वीक्ष्याधिकश्रियम् । भुवि भ्रष्टं द्विषां चापैः, सज्जितैरपि लज्जितैः ।। यं विलोक्यातुलं विश्वे, दानेन च बलेन च । पश्यत्युपेन्द्रमिन्द्रोऽपि, श्वभ्रोत्थितबलिभ्रमात् ॥ रिपुभूमिशिरोरत्नी-भूतक्रमनखत्विषे । दत्त्वाऽस्मै दोष्मते यौव-राज्यं राज्यं चिरं कुरु ॥
२७ किञ्च स्वःसीम्नि येनाह मनाहतगतिः कृतः । तं कथञ्चित् कलौ जैन, धर्म मजन्तमुद्धर ॥ इति श्रुत्वा नृपः स्मित्वा, लग्नस्तत्पादपद्मयोः । ग्रहीतुमिव पाणिभ्यां, पद्मवासामिव श्रियम् ॥ २९ प्रसादसादरस्तस्य, मूर्ध्नि देवोऽप्यधात् करम् । कमलं कमलागेह-मिव स्नेहवशंवदः ॥ प्रातस्तूर्यस्वने सूर्यो-दयशंसिनि भूभुजः । निद्रा नेत्राजमुद्राकृ-दथ रात्रिरिवावजत् ॥ ३१ अथ विस्मितादृश्वा, महीपो दीपदीधितिः । साक्षाद् देवः किलास्तीति, मञ्ज पर्यमत्यजत् ॥ ३२ 'अथानणुमणिस्तम्भ-प्रभविष्णुप्रभां सभाम् । अमजद् भूभुजङ्गोऽयं कृतप्राभातिकक्रियः ।। ततः क्षितिपतेरस्य, प्रेतापेनेव निर्जितः । आगत्य प्रातरात्मानं, भानु शमदीदृशत् ॥ स्फुरन्तः स्वप्रतापाग्नि-स्फुलिङ्गा इव संसदि । मण्डलेशा व्यलोक्यन्त, सेवावन्तः क्षितिक्षितः ॥ राजा दृग्भ्यां सुंधाकुम्भ-सग्भ्यामभ्यषिञ्चत । देवादिष्टौ पितृसुतौ, सर्वेश्वरपदे हृदा ॥ अभाषिष्ट सभाशिष्ट-समक्षमथ पार्थिवः । प्रसादसान्द्रलावण्य-प्रसादाय मुदा वचः ॥
अस्मिन् कृतोऽस्मि राज्ये त्व-पित्रा वित्रासितद्विषा ।
विध्यायन्तीमिमां भूति-मुद्भावयतु तद् भवान् ।। गृहाण विग्रहोदग्र-सर्वेश्वरपदं मम । युवराजोऽस्तु मे वीर-धवलो धवलो गुणैः ॥ प्रार्थितो प्रार्थनीयेऽर्थे, प्रार्थनीयेन भूभृता । देवादेशः प्रमाणं नौ, तावूचतुरिदं मुदा ॥ ४० पाणी संपुट्य रुन्धानो, लोलां भृङ्गीमिव श्रियम् । पुनर्व्यजिज्ञपद् वीर-धवलो धरणीधवम् ।।
न मे स्वामिन्नमात्योऽस्ति, यं विना विक्रमी हरिः ।
अब्दे शब्दो रे कुम्भि-भ्रान्त्योत्प्लुत्य पतत्यधः ॥ दक्षः शस्त्रे च शास्त्रे च धने च प्रधने च यः । तममात्यं ममात्यन्त-गुणप्रगुणमर्पय ॥
१ क-ग प्रतापेन विनिर्जितः ॥ २ कपुस्तके-क्षितिक्षताः । ख-गपुस्तके-क्षितिक्षिताः ॥ ३ कपुस्तके-सुधाकुण्ड ॥ सु. १४