Kirti Kaumudi tatha Sukrut Sankirtan

Author(s): Someshwar Mahakavi, Arisinh Thakkur Kavi,
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 130

परिशिष्टम् ]
सुकृतसंकीर्त्तनमहाकाव्यम् ।
श्रीकपर्दिनमिति स्तुतिपूर्वं, यक्षरांजमभिपूज्य सहर्षम् । आशुं सङ्घपतिरेष ससङ्घस्तीर्थनाथनमनार्थमचालीत् ॥ उत्सुकैरथ जनैर्जिनचैत्यं, वीक्ष्य मङ्क्षु पथि गामिव वत्सैः । व्यक्तशक्तिरभसत्रुटितोच्चैः- कर्मबन्धतरलं प्रदधावे ॥ सञ्चरन् भुवि न माति जनो यः स्फूर्तिसङ्कुचित्तमूर्तिलतोऽसौ । द्रष्टुमास्यनलिनं जिनभर्तु - चैत्यधाम्नि स ममौ सममेषः || दल्यमानमसमानविमर्दे, हृद् हृदा ननु मिथस्तनुभाजाम् । आत्मभङ्गभयभंगुरसत्त्वै-रन्तरारिभिरमोचि तदानीम् || पापपङ्कशमनाय जनानां, स्नानमन्तरकरोद् ध्रुवमात्मा । रोमवर्त्मसु जलेन विमर्दे, स्वेदपूरमिषतः प्रसृतं तत् ॥ आबभौ घनघनाघनलक्ष्मी - रङ्गिनां प्रमदरोमविकारः । अन्तरस्थितजिनेन्दुरुचिश्री - निस्सर दुरिततामसतुल्यः ॥ लोचनैस्तनुमतामिति खिन्नैः प्राप्य जैनवदनामृत कुण्डम् । आशु क्लृप्तसवनैरिव रेजे, सम्मदेन विगलज्जललेशैः ॥ तत्र तादृशि जनस्य विमर्दे, शक्यते भ्रमयितुं न करोsपि । वीक्ष्य विश्वविभुमेनमनृत्यन्, भाविनो यदि मुदा मनसैव ॥ स्वीयतादृशविमर्दसुदूर-क्षिप्तसूरकिरणः किल लोकः । रत्नभूषणविभिन्नतमिस्रो, भक्तिकृत्यमकृत प्रभुचैत्ये ॥ धूलिधूम्रपद एव तदानी - मागतो जिनपतिं प्रणिपत्य । दूरपूरितमनोरथवेगः, स्तोतुमारभत मन्त्रिवरोऽसौ ॥
स्वद्गुणान् गदितुमीश ! समग्रान्, न स्वयं सुरवरोऽपि समर्थः । गोचरोऽप्यसि न मादृशवाचां, मौनमेव हि तव स्तवहेतुः ॥ त्वां निरर्थकगिराऽपि तथाऽपि, स्तौमि विश्वनुत ! मुग्धतयाऽहम् । प्रीतये निजशिशोः स्फुटलाला - भांसि लल्लरवचांसि गुरूणाम् ॥ न क्षमोऽयमहितानपि हन्तुं स्वं कुटुम्बकमयं च मुमोच । जल्पिता जिन ! परैरिति दोषाः, प्रत्युत स्तवनतां तव जग्मुः ॥ भाषितं भुवनभूषण ! भित्त्वा कर्म निर्ममपते ! भवतेदम् । श्रूयते त्वदभिधाऽपि कदाचिद्, यत्र तत्र न करोति निवासम् ॥ नाssवन्ति भवबन्धनिकेता- दग्रतस्तव गतस्य पढ़ें ये । भ्रम्यते भ्रमवशाज्जिन ! मुक्त्यै, तैर्वृथैव पृथिवीवलयान्तः ॥
१६
१७
१८
१९
२०
२१
२२
२३
२४
२५
२६
२७
२८
२९
३०
११९