Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 423

[३७९]
दिट्ठा एक्का पवरमहिला । तओ तीए सायरमब्भुट्ठिऊण भणियं – 'किमेत्तियाओ वेलाओ तुम्हे समागया?' तं च सोउं कुमारो भणइ - 'भद्दे ! के अम्हे ?' तीए भणियं - 'सामि ! तुम्हे बंभदत्त-वरधणुणो' । कुमारो भणइ – 'कहमेयमवगयं ?' तीए भणियं – 'सुम्मउ । इहेव नयरीए धणपवरो नाम सेट्ठी । तस्स धणसंचया नाम भज्जा । तीए अहमट्ठण्डं पुत्ताणमुवरि धीया जाया । अइक्कंतबालभावाए य मझं न रुच्चइ कोइ पुरिसो । तओ जक्खमिममाराहिउमाढत्ता । जक्खेणाऽवि मह भत्तितुतॄण पच्चक्खेण होउं भणिया जहा - 'वच्छे ! तुह भविस्सचक्कवट्टी बंभदत्तकुमारो पई भविस्सइ' । मए भणियं - "कहं मया सो नायव्वो?" जक्खेण भणियं – “पयट्टे बुद्धिल-सागरदत्ताणं कुक्कुडजुज्झे जो दिट्ठो तुहाऽऽणंदं स(ज?)णेही सो नायव्वो बंभदत्तो'"त्ति । साहियं च मे तेण जं किंपि कुक्कुडजुज्झकालाओ वरधणुसहायस्स सामि ! तुहेह वित्तं जं च जहा मए हारपेसणाइ किच्चमेवमायरियं [तं तु तुब्भे जाणेह च्चिय] 'त्ति ।
सोउं चेमं साणुरागो कुमारो समारूढो तीए सह रहवरं । पुच्छिया य सा – 'कओहुत्तं गंतव्वं ?' रयणवईए भणियं - 'अत्थि मगहापुरंमि मह पिउणो कणिट्ठभाया धणसत्थवाहो नाम सेट्ठी । सो य मुणियवइयरो तुम्हमहं च समागमणं सुंदरं मण्णिस्सइ । ता ताव तत्थ गमणं कीरउ । तदुत्तरकालं जहिच्छा तुम्हाणं' । तओ रयणवईवयणेण पयट्टो तदभिमुहो कुमारो । कओ य वरधणू सारही । गामाणुगामं च गच्छमाणं(णा) निग्गया कोसंबिजणवयाओ । पत्ता गिरिगहणमेगं ।
तत्थ य कंठ(ट)य-सुकंटयाहिहाणा दुवे चोरसेणावइणो । ते य दट्ठण पहाणरहं विभूसियमित्थीरयणं च अप्पपरिवारत्तणओ सण्णज्झिऊण पयत्ता पहरिठं । कमारेणाऽवि विविहभंगेहिं पहरंतेण जित्ता ते पलाणा दिसोदिसिं । तओ पणो वि रहवरारूढो चलिओ कमारो । भणिओ वरधणणा - 'कमार ! दढं परिस्संता तुब्भे । ता मुहुत्तमेत्तं निद्दा तु(सु)हमेत्थेव रहे सेवेह' । तओ रयणवईए सह सुत्तो कुमारो जावऽच्छइ ताव गिरिनइमेगं पाविऊण थक्का तुरंगमा । तओ कह वि पडिबुद्धो कुमारो उढिओ वियंभमाणो । पलोइयाई पासाइं । न दिट्ठो वरधणू । 'पाणियणिमित्तमोइण्णो भविस्सइ'त्ति कलिऊण सद्दिओ ससंभमं । पडिवयणमलभमाणेण य परामुसियं रहधुरग्गं । दिटुं च तं बहललोहियालिद्धं । तओ 'वावाइओ वरधणु'त्ति कलिऊण 'हा हओऽम्हि'त्ति भणमाणो निवडिओ रहुच्छंगे । पुणो वि लद्धचेयणो 'हा भाइ ! वरधणु !'त्ति भणमाणो पलावे काउमाढत्तो कह कह वि संठविओ रयणवईए । तं भणइ जहा – 'सुंदरि ! न नज्जइ फुडं किं वरधणू मओ किं वा जीवइ ? ता अहं तदण्णेसणत्थं पच्छओ वच्चामि' । तीए भणियं - 'अज्जउत्त ! न एस अवसरो पच्छा वलियव्वस्स । कुओ ? जेणाहमेगागिणी । घोरसावयाईहिं य भीममिममरण्णं । अन्नं च, इह नियडवत्तिणा वसिमेण भवियव्वं । जेण परिमलिया कुस-कंटया दीसंति' ।
तओ तहेव पडिवज्जिऊण तीए सह पयट्टो मगहाविसयाभिमुहं कुमारो । पत्तो य तव्विसयंवि(मि) ठियं एक्कं गामं । तत्थ य पविसमाणो गामसहामज्झठिएणं दिट्ठो गामठक्कुरेण । दंसणाणंतरमेव 'न एस सामन्नो'त्ति कलिऊण सोवयारकयपडिवत्तिणा पूइउं नीओ नियघराभिमुहं । विदिण्णो आवासो । सुहनिसण्णो य भणिओ तेण कुमारो जहा – 'हो महाभाय ! गाढमुव्विग्गो विय लक्खिज्जसि' । कुमारेण भणियं - 'मज्झ भाया चोरेहिं सह भंडणंमि न नज्जए किमवत्यंतरं पत्तो । ता मए तयन्नेसणनिमित्तं तत्थ गंतव्वं' । तेण भणियं – 'अलं खेएण । जइ इहाऽडवीए भविस्सइ तो लभिस्सामो'त्ति भणिऊण पेसिया निययपुरिसा। गयपुत्ता(पुणरा)गएहिं सिटुं तेहिं जहा - 'न अम्हेहिं कोइ कहिं वि सच्चिओ । केवलं पहारनिवडिओ