Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 426

[ ३८२ ] गयणे । निवडियं धरणीए । जाव किर करी तत्थाऽऽलुद्धो ताव दक्खत्तणओ तस्स समारुहिय कंधराए निबद्धमासणं, ताडिओ तिक्खंकुसेण, अभा (प्फा) लिओ कुंभभाए, महुरवयणेहिं मेल्लाविओ मच्छरं करी ।
तओ समुच्छलिओ साहुक्कारो 'जयइ कुमारो' त्ति पढियं बंदिणा । नीओ खंभट्ठाणं । आगओ तमुद्देसं नगरवई । दट्ठूण य तं अणन्नसरिसचेट्ठियं विम्हिओ भणिउं पयत्तो 'को उण एसो ?' तओ कुमारवइयराभिण्णेण साहिओ वुत्तंतो मंतिणा । तओ तुट्टेण राइणा नीओ नियभवणं । कारविओ मज्जणभोयणाइसमुचियकरणिज्जं । तओ भोयणावसाणे दिण्णाओ अट्ठ कण्णाओ कुमारस्स । सोहणदिण- मुहुत्ते वित्तं पाणिग्गहणं । जहासुहं ठिया तत्थ कइवयदि ।
—
अण्णया एगा महिला आगंतूण कुमारसमीवं भणिउं पवत्ता जहा • 'कुमार ! अत्थि किंचि वत्तव्वं त सह' । तेण वुत्तं 'भण' । तीए वुत्तं 'अत्थि इहेव नयरीए वेसमणो नाम सत्थवाहो । तस्स धूया सिरिमई नाम । सा य मए बालभावाओ आरब्भ पालिया । जा तुमए हत्थिसंभमाओ रक्खिया । तीए हत्थिसंभमुव्वरियाए उज्झिऊण भयं जीवियदायगो त्ति मुणिऊण तुमं साहिलासं पलोइओ । तओ समुप्पण्णो तीए तुज्झोवरि दढमणुराओ । तप्पभिदं च तुमं चेव पलोएमाणी खणमेक्कं ठिया । वोलीणे य हत्थिसंभमे कह कह वि परिजणेणं नीया नियमंदिरं । तत्थ वि न मज्जण - भोयणाइयं देहट्ठि करेइ । केवलं मोणेण अच्छइ । ताहे मए वृत्ता " पुत्ति ! कीस सहस च्चिय असब्भाविणी जाया, जेण मज्झ वि अवहीरेसि वयणं ?" तओ सविलक्खं हसिऊण भणियं तीए " किंमव ( किमंब) ! तुम्हाण वि अकहणिज्जं अत्थि ? किंतु लज्जा एत्थ अवरज्झइ । ता सुव्वउ जेणाऽहं हत्थिसंभमाओ रक्खिया तेण सह पाणिग्गहणं जइ न होइ ता मे अवस्सं मरणं सरणं" । तओ साहिओ मए तीए पिउणो एस वुत्तंतो । तेणाऽवि तुह समीवे अहं पेसिया । ता पडिच्छसु इमं बालियं' । मण्णियं च तेण । पसत्थदिणे वित्तो aare |
—
-
वरधणुणो वि सुबुद्धिणामेणाऽमच्चेणं णंदाहिहाणं कन्नं दाउं कयं वीवाहमंगलं । एवं च दोण्ह वि विसयसुहमणुहवेंताण अइक्कंता केइ वासरा । उच्छलिया सव्वओ तेसिं उत्ती ।
ओ गया वाणारसिं । तओ बंभदत्तं बाहिं ठविय गओ वरधणू कडयसमीवं । हरिसिओ एसो सबल-वाहणो निग्गओ । समाइच्छिणाऽऽरोविओ हत्थिखंधे । पवेसिओ नियभवणे । कमेण य दिन्ना नियधूया कडयावई णाम अणेगहय - रह - भंडारसमेया । पसत्थदिणे वित्तो वीवाहो । तीए समं विसयसुहं भुंजंतस्स वच्चए कालो ।
तओ दूयसंपेसणेण समागओ सबल - वाहणो पुप्फचूलो राया, धणुमंती, कणेरुदत्तो अण्णे य चंदसीह-भगदत्तादओ बहवे रायाणो । तेहिं वरधणू सेणावई अभिसिंचिऊण पेसिओ दीहराइणो वरं । पयट्टो अणवरयं गंतुं । एत्थंतरे पेसिओ दीहेण कडगाईण दूओ । निब्भच्छिओ य सो तेहिं । अप्पणावि अणवरयपयाणएहिं गच्छंता पत्ता कंपिल्लपुरं । तओ समंतओ निरुद्धनिग्गम-पवेसं कयं तं । तओ तो दीहराया ‘केत्तियं कालं बिले पविद्वेण अच्छियव्वं ?' ति साहसमवि (व) लंबिऊण निग्गओ जा सम्मुह ताव वेरग्गेण पव्वइत्ता पुन्ना(पत्ता) पवित्तिणिसमा (मी) वे सिट्ठा चुलणी ।
जायं च महासमरं दोण्ह वि सेन्नाण । तओ भग्गं नियसेन्नं दट्ठूण दीहो काऊण पोरुसं, ‘अण्णहा