Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 432

[३८८] तं च तारिसमणायारं पवट्टमाणं नाऊणीसावसविणडियाए वरुणाए साहिओ मरु[भू]इणो । सो वि तीए पडिउत्तरमकाउं 'गामंतरं गच्छिस्सामि'त्ति ताण पुरओ वोत्तूण निग्गओ णियमंदिराओ । तओ पओससमयंमि हाहा(जहा)भूयं कप्पडियरूवं काऊण सरभेएणं कमढं भणइ - 'मम निराहारस्स सीयए परित्ताणत्थं किं पि निवायटाणं देहि । कमढेण वि अविन्नायपरमत्थेणं दयाए भणियं - 'कप्पडिय ! भट्ट ! इह चउरए सच्छंदं निवससु' । तओ तत्थ ठिओ मरुभूई दट्ठण तेसिं सव्वमणायारमसहमाणो वि लोयाववायभीरुत्तणओ अकयपडियारो चेव निग्गंतुमागओ पभाए ।
तओ गंतु साहियं जहावट्ठियं रण्णो । रन्ना वि कुविएणं समाइट्ठा नियपुरिसा । तेहिं वि वज्जंतविरसडिंडिमो गलोलइयसरावमालो रासहारूढो काऊण फेरिओ सव्वत्था'ऽकज्जकारि'त्ति लोयसमक्खमुग्घोसणाए कमढो । तओ सो तहा विडंबिओ संजायामरिसो वि समुप्पण्णगरुयवेरग्गो गहियपरिव्वायगलिंगो समाढत्तो दुक्करं तवं चरिउं । तं च नाउं समुप्पण्णपच्छायावो मरुभूई खामणाणिमित्तं गओ कमढसमीवं । निवडिओ तस्स चलणेसु । तेण वि सुमरियपुव्वविडंबणावेराणुबंधेणं पायवडियस्सेव मरुभूइणो मुद्धाणोवरि विमुक्का समासण्णदेसट्ठिया घेत्तूण महासिला । तओ मरुभूई तीए पहारेणाऽऽरडंतो कालं काऊण बहु[हत्थिणी]जूहाहिवई समुप्पण्णो [विंझा]डविमि महाकरी ।
इओ य अरविंदराया कयाइ सरयकाले संतेउरो पासाओवरि संठिओ कीलंतो सरयब्भं सुसिणिद्धं पच्छाइयनहयलं मणोहरं समुण्णयं पुणो तक्खणमेव वाउणा पडिहयं दट्ठण तहेव खणभंगुरसव्वभावभावियसरूवो समुप्पण्णोहिनाणो वारिज्जतो वि परियणेणं दिननियपुत्तरज्जो पव्वइओ ।।
अण्णया य सो विहरंतो पयट्टो सागरदत्तसत्थवाहेण सह सम्मेयसेलवंदणत्थं । पुच्छिओ य पणमिऊणं सायरदत्तेणं - 'भयवं ! कहिं गमिस्सह ?' मुणिणा भणियं - 'तित्थजत्ताए' । सत्थवाहो भणइ – 'केरिसो उण तुम्हाणं धम्मो ?' मुणिणा वि कहिओ तस्स दया-दाण-विणयमूलो सवित्थरो धम्मो। तं च सोउं सत्थवाहो जाओ सावओ । वहमाणो य सत्थो कमेण संपत्तो तं महाडविं जत्थ सो मरुभूइकरी । दट्ठण य तत्थ महासरोवरं समावासिओ तत्तीरे ।
__एत्थंतरंमि य तंमि चेव सरोवरे बहुकरिणीपरिवारिओ जल[पा]णत्थमागओ सो करी । पाऊण य सविलासं जलं विलग्गो पालिसिहरं । पलोइयाइं पासाइं । दट्ठण य सत्थमावासियं धाविओ तव्विणासणत्थं । तं दट्ठण पलाणो सत्थजणो । मुणी वि नाऊणोहिणा सट्ठाणे ठिओ काउस्सग्गेणं । तेणाऽवि करिणा सयलं तं सत्थपएसं दरमलितेण दिट्ठो सो महामुणी । धाविओ तदभिमुहं । समासण्णपएसे य तं पलोएमाणो समुवसंतकोहो लेप्पमओ इव निच्चलो ठिओ । तं च तहारूवं दट्ठण पडिबोहणत्थं मुणी संवरियकाउस्सग्गो भणइ – 'भो भो ! मरुभूइ ! किं न सुमरेसि मं अरविंदनरवई अप्पणो [य] पुव्वभवं ?' तओ सो तं सोउं संजायजाइसरणो पडिओ मुणिचलणेसु । मुणिणा वि सविसेसदेसणापुव्वगं कओ सो सावगो । तओ गओ सट्टाणं करी ।
एत्थंतरंमि य दट्ठमुवसंतं करि सव्वो जो [पलाणो आसि सो] पुणो वि मिलिओ सत्थजणो । पणिवइऊण य मुणिचलणेसु सबहुमाणं पडिवज्जइ दयाइमूलं सावयधम्मं । तओ कयकिच्चा सत्थ-मुणिणो नियनियवावारनिरया विहरिउं पवत्त त्ति ।
इओ य सो कमढपरिव्वायगो मरुभूइविणासणेणाऽवि अनियत्तवेराणुबंधो निययाउयक्खए मरिऊणुप्पण्णो