Kahavali Pratham Paricched Pratham Khand

Author(s): Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad

Page 429

[३८५]
नाणादम-लयगहणं, नाणासावयगणेहिं परियरियं ।।
भीमं मत्तवोअइंमि(?) [पत्तो] एगागिओ अडविं ॥ तओ जाहे दूरमणुपविट्ठो ताहे परिस्संतो आसो ठिओ । तओऽहं तिसापरिगओ उदयं गवेसिउमारद्धो। दिट्ठो य मया नाणाविहजलयर-पक्खिनिसेविओ पउमप्पल-पत्तसंछन्नसीयलजलो पउमसरो । तओऽहं तंमि
उमसरे तं आसं पाणियं पाइत्ता तस्स पउमसरस्स तडसंठियवडपायवे आसं बंधिऊण ओइण्णो पउमसरं । तओ मए [सरसं जलं] पीयं । तेण य मे मणछट्ठाणि इंदियाणि पल्हाइयाणि ! तओ नाणाविहेहिं मज्जणप्पगारेहिं मज्जिऊण उत्तिन्नो पउमसराओ । नवरि पेच्छामि अईवरूविणिं नागवरकन्नगं । तं च दट्ठण अहं चिरं विचिंतेमि -
न सुविणए न लिप्पे, न चित्तकम्मे कहासु य बहूसु ।
दिट्ठा व सुया व मए, अण्णा इयसुंदरा महिला । एवं च जाव तमहं पलोएंतो चिट्ठामि ताव सरोवरतडट्ठियवडपायवाओ समुत्तिण्णो एगो गोणसनागो। तओ सा नागकण्णगा नाइणिरूवं विउव्विऊणं तेण गोणसेण सह संवासं उवगया । तओ मया चिंतियं - 'किं जुत्तं नागपईए कन्नगाए इमिणा असहरिसेण(असरिसेण?) सह संबंधिउं ?' पुणो य मए चिंतियं - 'अहं पुहइपालो । ता मए सविसए दुट्ठाणं निग्गहो सिट्ठपरिपालणा य कायव्वा । न य जुत्तमेएसिं दुरायाराणं मम पुरओ अणायारं आयरिउं' । तओ मया दुवे वि गेण्हिऊणं कसेण ताव ताडिया जाव मे रोसो सीयलाणो । तओ मुक्का दुवे वि जाव न गोणसो न नागिणी । तओ मया चिंतियंतस्स आसपयमग्गाणुसारेणं खंधावारो आगओ । तेण य जयसदं सुणाविउं [वद्धाविओ] । तओऽहं हत्थिण(णो) खंधं विलग्गिऊण खंधावारेण सहिओ समागओ पुरवरं । तं देवि ! एरिसं मया अज्ज वणे दिटुं' ।
तओ सो बंभदत्तो वासघराओ सरीरचिंताए निग्गओ । दिवो य तेण दिव्वाभरणविभूसिओ सरीरपभाए दस वि दिसाओ समुज्जोइंतो नागकुमारो । तओ तेण पणमित्ता भणियं – 'जयउ महारायाहिराओ बंभदत्तो । जा सा नाइणी पउमसरे तुब्भेहिं ताडिया तीसे अहं भत्ता । सा य अज्ज तुब्भेहिं तं अवत्थं पाविया मम सगासं गंतूण रोयमाणी चलणेसु निवडिया भणइ - "सामि ! तुब्भेहिं पभवंतेहिं राइणा बंभदत्तेणं इममेरिसं अवत्थं पाविया" । तओ मया संलत्तं - "किंनिमित्तं तुमं तेण ताडिया ?" तीए भणियं - "सामि ! अहं तुम्ह सयासाओ निग्गया गया भूयरमणाडविं । तत्थ य सहीसहिया जक्खिणिसयासं जामि त्ति संपहारिय तुब्भेहिं जं दिटुं तत्थ पउमसरे हाउत्तिन्ना अस्सावहरिएणं राइणा बंभदत्तेण दिट्ठा । सो य महदंसणे जायवम्महो भणइ - 'मज्झ पत्ती भवसु' । तओ जाहे मया नेच्छिओ ताहे तेणाऽहं तुम्हें णामग्गहणेण कंदमाणी ताव तालिया जाव से सद्धा पूरा । तओ कह वि जीवियावसेसा मुक्का" । तओऽहं तीए वयणं सोउं समुच्छलियरोसपसरो "अहो ! धरणिगोयरो अणप्पजाणओ जो ममं परिभवइ, अज्ज से नत्थि जीवियं"ति भणिऊणं इहाऽऽगओ । तुज्झ य देवीए पुच्छिया(यं) – "किं भे अडवीए अणुभूयं ?" तओ मया चिंतियं – “सुणेमि ताव देवीए किं पि परिकहेइ" । तं च मया सुयं । तं खमउ महाराय ! जं मए तीए [कहणं] सोऊण तुज्झोवरि कोवो गहिओ' ।
राइणा भणियं – 'खमियं मया । [एत्थ] न तुज्झ दोसो जओ इत्थी चवलसहावा मायामयरम्मदलनिम्मविया । जह तीए पडिहासइ तह नच्चावेइ भुयणं पि' । तओ देवेण भणियं - 'महाराय ! एवमेयं ।