________________
ગૃહસ્થાશ્રમમાં જીવનકથાની નિર્મળ સીડી
કાન્તાબહેન–અહા પ્રેમીલાબહેન ! તમે તે જ્યારે આવું ત્યારે કંઈક કરતાં જ હે.
પ્રેમીલા–આ આ કાન્તાબહેન! આજે તો મહેરબાની કરી.
કાન્તાબહેન–હા બેન! અમે તે આવીએજ ને, તમે ન આવે.
પ્રેમીલાબેન કાન્તા ! મને ખાસ કામ પ્રસંગ વિના બહાર જવાની ટેવ નથી.
કાન્તા–ત્યારે બહેન ! તમે તે આખો દિવસ ઘરમાં ગંધ્યા રહે છે. મને તે આખો દિવસ ઘરમાં ગમેજ નહિ.
પ્રેમીલાબેન, કેમ આપણા ઘરમાં ન ગમે ? આપણને કુરસદ પણ ન હોય ને કામમાં દિવસ ચાલ્યો જાય.
કાન્તા–ત્યારે આ દિવસ શું કામ કરવાનું?
પ્રેમીલા–કેમ બેન શું કરવું? આપણે સ્ત્રીઓને તે અનેક ઉદ્યમ હોય છે.
કાન્તાબેન ! એવા ઉદ્યમ તે શું, હું તે એક રસેઈ કરીને કંટાળી જાઉં છું પછી બીજા ઉદ્યમ કયારે કરવાને ટાઈમ મલે ?
