________________
તંત્રીની નોંધ
જબરો વારસો છે; તેનું મૂલ્ય કરોડો રૂપીઆ પણ વિષમ વ્યહિથયો ન્યાયાIિRવ્યાયાં વમોધ્યાયઃ આંકી શકે તેમ નથી. તેને નાશ થયો તે જન સમર્થતઃ સ્વતિ ૧૪૧૦ વર્ષે વેઠ્ઠ થી હું પુરધર્મતત્વજ્ઞાનનો પણ સાથેજ નાશ છે. તેની નજરે ૩૪ શ્રી જવાવ{ાથે શ્રી પાશ્વર્વત્યા રક્ષા તેજ ખરી ધર્મરક્ષા છે. ધર્મ ટક ન ટક લલિતં પાન એ તેના સાહિત્યપર અવલંબે છે. આ વિચાર પ્રધાને આ પછી એક પાનું છે તેમાં લખેલું છે કે: નપણે મનમાં રાખી જ્યાં ગ્રંથ ભંડાર કે ગ્રંથ કે સં, ૧૪૮૬ વર્ષે થે૨૦ પત્ર રૂ૫૪ મવારનાં વર્થ પ્રતપાનાં હોય તે સર્વને ઉદ્ધાર જ્યાં તેને સુવ્યવ- g. પુત્ર સંજયઃ છે આ પરથી એમ લાગે છે કે સં. સ્થિત રાખી શકાય ત્યાં રાખી કરવાની જરૂર છે. ૧૪૮૯ માં મલબારથી લખવા માટેનાં તાડપત્રો અમને આવાં ઢાં છવાયાં વ્રત પાનાંઓ ચોપડા મંગાવ્યા ને સં'. ૧૪૮૦ માં એટલે તે પછીના વર્ષમાં ગુટકો આદિ મોકલવામાં આવશે તે તેને સદુપયોગ પુસ્તક લખી પૂરું કર્યું. સંવત પંદરમી સદી સુધી કરવા ઉપરાંત ઉદ્ધાર કરવાના સર્વ પ્રયત્નો લઈશું. તાડપત્ર પર પુસ્તકે લખાતાં હતાં અને તે તાડપત્ર પ્રભુ ! સૈને સુબુદ્ધિ સુજાડે.
મલબારથી પૂરાં પડતાં હતાં તે પણ સાથે સાથે સિદ્ધ ૪ સુરતમાં એક તાડપત્રની પ્રત,
થાય છે. પ્રતના અક્ષરો સુંદર અને સુવાચ્ય છે. શ્રી હુકમમુનિના અપાસરામાં શેઠ રતનચંદ આ ગ્રંથ મૂળ જૈનેતર ન્યાયનો છતાં તે પર જન ખીમચદે અમને લઇ જઇ એક સ. ૧૪૪૦ ની સાલની
દિ અમને લઈ જઈ એક સ. ૧૪૯૦ ની સાલના વિદ્વાને પોતાની સંસ્કૃત ટીકા લખી છે તે પરથી લખેલી લગભગ એક હાથ લાંબા ૩૨૬ પૃષ્ઠવાળા તાડ- જણાશે કે જેને બ્રાહ્મણોપરજ વિદ્યા માટે અવલંપત્રની પ્રત અમને બતાવી હતી. તે પ્રત જોઈ અમને
બતા હતા એવું નહિ કહી શકાય. ન્યાય એ દુર્ધટ ઘણો આનંદ થયે; તે ન્યાયાલંકાર જનેતર ન્યાયને વિષય છતાં તેમાં પારંગતતા જન વિદ્વાનોએ મેળવી ગ્રંથ છે તે મૂલ ઉદયન કૃત છે અને તે પર શ્રી કંઠનું છે. ટીકાકાર અભયતિલક ગણિ કાણુ હતા તે ભાષ્ય છે અને તે ૫ર પ્રસિદ્ધ જન ન્યાયશાસ્ત્રી સંબંધી આજ અંકમાં પંડિત શ્રી લાલચંદના લેખ અભયતિલક ગણિની ટીકા છે. આની પ્રશસ્તિ અમે નામે ભીમપલીને વીમંદિર' માં ઉલ્લેખ છે અને ત્યાં ને ત્યાં ઉતારી લીધી તે અમે આપીએ છીએ –
- તેમણે પ્રાચીન ગૂજરાતીમાં રચેલે વીર-રાસ (સં. इति प्रमाणांतरोपनय प्रयासो द्रव्य निग्रहस्थान
થાઉં કર્થે નિપ્રથાન ૧૩૧૭ માં કે તે પછી તુરતમાં) આ પત્રના સં૦ દિવા પ્રજર સંપૂર્ણ રીવાં........
૧૯૮૨ ના દીપોત્સવી ખાસ અંકમાં અને તે પર શ્રી રશ્મીતિ૮દો મરતુ માવાન શ્રી ચાતુર્યાત્રિમ ઉક્ત પંડિતની છાયા અને ટિપ્પની ગત કાતિકध्याये भूमिगृहे स्थितानपि रहस्यार्थान् समाद्योतयन्
માર્ગશીર્ષના જેન ઇતિહાસ સાહિત્ય ખાસ અંકમાં શ્રેયઃ માં ક્ષો મનાવવંથો ટુર્વવિવા પ્રસિદ્ધ થયેલ છે; એટલે તેઓ સંવત ચૌદમી સદીના वातैरद्ययसद्दशः खलु नवो यद् गीः प्रदीपोदयः ॥१॥ પ્રારંભમાં વિદ્યમાન હતા. प्राक् संहत्य सुरासुरेण जलधिं व्यालोड्य हेमाद्रिणा આ પ્રત શ્રી સાગરાનંદસૂરિ પર જોવા મોકલકૂતં સામુદ્દે વયમરો સામg : વામાં આવી હતી; આનો ઉદ્ધાર જન ન્યાયશાસ્ત્રીના ન્યાયમોપિનમું વાuિ cરતો યુવા પુરાવીય ચા હાથથી થઈ મુદ્રિત થાય તે જનેતર સાહિત્યસમાજમાં સામન મર્થસામચિરાહ જાવાર્થતારી મમ ારા જનોની ન્યાયશાસ્ત્રમાં નિપુણતા બતાવી શકાય તેમ છે. तस्य श्री जिनरत्नसूरिचरणां-भोजांतिके धीतिनः
૫ ઘાત પાટા ઢો-પંડિત બહેચરદાસને પ્રાકૃત श्री लक्ष्मीतिलकामिषेक नृपते- नार्थरत्नैर्छलत् । ભાષા સંબંધી એક ગ્રંથ લખવાનું કાર્ય શ્રી કૅન્કकुर्वाणात्र सुवर्णदंडरुचिरा दुर्गार्थवृत्तेच्छला
રન્સ ઓફિસ તરફથી સેપવામાં આવ્યું હતું અને તિસ્થામયોfછૂતો કયાઝયાઃ શ્રી વૈનયંઃ મારા તે તેમણે પ્રતિકાર એ નામયા
ઉભાધાન શ્રી જિનેશ્વરસૂરિ વિષ્યરા શ્રી પૂરું કર્યું હતું. ત્યાર પછી તેમાં અનેક વધારા ફેરફાર अभयतिलकोपाध्यायनिर्मितायं पंचप्रस्थान महातर्क सात प्राकृत भाषानु व्याकरण तमा
