________________
-
વિશ્વશાંતિ જુદી જાતનું હતું. તેમાં પ્રથમ દૃષ્ટિયુદ્ધ થયું, એટલે બંને જણે સામસામી નજર માંડીને તાકી રહ્યા. તેમાં કેટલાક વખત પછી ભારતેશ્વરનાં નેત્રેની પાંપણ હાલી, એટલે તેઓ દષ્ટિયુદ્ધ હારી ગયા. પરંતુ આ વખતે બાહુબલિએ કહ્યું કે “ભરતેશ્વર! એમ ન સમજશે કે બનવા કાળ તેથી હું જિતી ગયે. જે તમારા મનમાં આ કોઈ વિચાર આવતે હેય તે ચાલે, આપણે શબ્દયુદ્ધ એટલે ગર્જનાનું યુદ્ધ ખેલીએ.”
પહેલી ગર્જના ભરતેશ્વરે કરી, તે અનેક સિંહ સાથે મળીને ત્રાડ દેતા હોય તેવી હતી. પણ બાહુબલિની ગજેના તેના કરતાં ચડી ગઈ. દશે દિશામાં તેના બુલંદ પડઘા પડ્યા. બે ત્રણ વાર આ રીતે ગજનાઓ થઈ, તેમાં ભરતેશ્વર ઢીલા પડ્યા અને બાહુબલિની ગર્જના તેટલી જ જોરદાર રહી. તાત્પર્ય કે બીજું યુદ્ધ પણ ભરતેશ્વર હારી ગયા.
પરંતુ બાહુબલિને લાગ્યું કે હજી ભરતેશ્વરને વિશેષ તક આપવી. એટલે તેમણે કહ્યું: “વડીલ બંધુ હજી કંઈ બગડી ગયું નથી. આપણે બાહુયુદ્ધ કરીએ. તેમાં પાણુ બતાવજે.” એટલે બાહુયુદ્ધ થયું, પણ તેમાં જે ભરતેશ્વર ફાવ્યા નહિ. છેવટે બંને દંડયુદ્ધ પર આવ્યા, તેમાં પણ વિજય બાહુબલિની તરફેણમાં જ ગયે. આથી ભરતેશ્વરને વિચાર આવ્યું કે “બાહુબલિએ મને બધાં યુદ્ધોમાં હરાવે છે, તેથી ચક્રવતી પદ જરૂર તેના હાથમાં જશે. એટલે તેમણે ચક્ર ઉપાડ્યું ને બાહુબલિ તરફ
