Jain Gurjar Kavio Part 10

Author(s): Mohanlal Dalichand Desai, Jayant Kothari
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay

Page 199

૧૮૪
જૈન ગૂર્જર કવિઓ : ૧૦
દમ્મા એવ સુલખણા મણવંછિઆ પૂરતિ, અછઈ પછીઆ પંડીઆ કચપચ કરી મતિ૧૧૪ નેહો કહેવિ ન કિજ્જઈ અહ કિજ્જઈ રયણકંબલ સારિખો, અણવરઇ ધોવમાણો સહાવ-રંગ ન ઇંડેઈ. ૧૨૬ નેહ માંહિ ખટુક્કડુ મુઝ મનિ ખરુ સુહાઈ, મિરીચ મુક્કા બાહિરી ખંડ ન ખાણી જાઈ. ૧૨૭ દવ-દદ્ધા ખડ પલ્લવઈ, જિમ કુઠણ ઘણેણ, વિરહ-પત્તિહ માણસહ, તિમ દિઠેણ પિએણ, ૧૪૯ બહુત ખરા” ન બોલીઈ તાલૂ સૂકઈ જેણિ, એક જ અક્ષર બોલીઇ, બાંધ્યું છૂટ) જેણિ. ૧૬૫ ખેડિ મ ખૂંટા ટાલિ, ખૂંટા વિણ ખીંખઈ નહી, દેવ તણાં કપાલિ સાહસ કેરું હલ વહ૧. ૧૭૩ સીહ ન જોઈ ચંદબલ નવિ જોઈ ધનરદ્ધિ, એકક્ષુ બહુ આભડઈ જાહા સાહસ તાં સદ્ધિ. ૧૭૪ જે ગલિ ગલઈ ઉઅરે અહવા ન ગલઈ ગલિૉ નયણાઈ, અહ વિસમા કજ્જગઈ, અહિણ છછૂંદરી ગણાય. ૧૭૯ મરણહ કેરું કવણ ભય, જેણિ વટ્ટ જગ જાઈ, મન મઈલૂ, ન સંબલૂ', હીયડું તેણ ડોલાઈ. ૧૯૪ જિહાં બિપુરહ-મગ્ગડી તિહાં જીવ સંબલ લેઉ, જિહાં ચઉરાસી ભવભમણ, તિહાં વિલંબ કરેહ. ૧૯૫ ઉપરવાડઈ હાથ, ઝાબક દીસઈ યમ તણુ, નવિ સંબલ નવિ સાથ, ઘડી માંહિં ગામતરુ. ૧૯૬ સુકૃત સંચિ કરિ જ જિ) મરઈ તે તિણિ વારિ નિશંક', મરણહ બીહઈ બાપડા, ધર્મ જ મૂક્યા રક. ૧૯૭
૧. [દામ – પૈસો અને સુલક્ષણા સ્ત્રી મનવંછિત પૂરું પાડે છે પણ પશ્ચિમબુદ્ધિ પંડિતો (વેદિયા) છે કે જે શાસ્ત્રોની કચપચ કરીને મરે છે]. ૨. અિનવરત – સતત ધોવાવા છતાં પોતાના સ્વભાવનો રંગ ન છોડે]. ૩. [દવથી બળેલું ખડ જેમ ઘન - વાદળ વરસવાથી પલ્લવિત થાય તેવું વિરહથી પ્રદીપ્ત – સળગતાનું પ્રિય દીઠે થાય છે. ૪. [સંભવતઃ બહુ અખરા = બહુ અક્ષર – શબ્દો]. ૫. (જુઓ આ પૂર્વે ‘સૂક્તાલી’નાં ઉદાહરણોમાં. ત્યાં પાઠભેદ છે.) ૬. જુિઓ અબડકથાનક'નું ઉદાહરણ બીજું. ૭. [અહો, કાર્યગતિ – કર્મગતિ વિષમ છે. છછુંદરી સાપથી ગ્રહાય છે]. ૭ક. [માગે. ૮. [ભાથું, પાથેય. ૯. [બે પહોરનો મારગડો. ૧૦. જિલદી, એકાએક]. ૧૧. સુિકૃતનો સંચય કરી જે મૃત્યુ પામે છે તે તે વેળા નિર્ભય હોય છે. ૧૨. [મુક્ત કર્યા, છોડાવ્યા.