Buddhiprabha 1964 06 SrNo 55

Author(s): Gunvant Shah
Publisher: Gunvant Shah

Page 8

બુદ્ધિકક્ષા
તા. ૧૦-૬-૧૯૬૪ અને બન્યું પણ તેમજ, ખેડૂને જીવને તે માર માર્યો? બિચારી એ બાળ જગતની વંદના બની ગયે! ભેંસ કેટલી વેદના અનુભવતી હશે?”
આમ કંઈ એકાએક નથી બન્યું બહેચરદાસ તે આ સાંભળીને તેમજ કોઈ દૈવી ચમકારે પણ કંઈ છોભીલા જ પડી ગયાં. તેમના માટે તેમને મહાન નથી બનાવ્યા. યોગનિઝ, ઢોરની દયા ખાનાર આ એક નવીન જ અધ્યાત્મજ્ઞાન દિવાકર, શાસ્ત્ર વિશારદ, પ્રસંગ હતો. તે તે ઢોરને મારવાથી જ વગેરે ઉપાધીઓ એ તે તેમની જ સીધા થાય તેમ શીખ્યા હતા. જ્યારે અઠંગ સાધનાના જ પરીણામ છે. આ સાધુએ તે તેની દયા ખાધી. તેના
માતા અંબાબાઈ દેવ-દેવીઓની મારથી પોતે દુઃખી થયા. ભકિત-પૂજામાં તરબોળ હતાં. તે પિતા આમ કેમ? અને એ સવાલ શિવદાસ સાધુ-ફકીર- બાવા-મૌલવી- જાણવા માટે તે તેમણે એ સાધુને ત્યાં એના રાગી હતાં. દિવસભરના શ્રમથી આવન જાવન શરૂ કરી દીધી. થાકેલાં પાકેલાં એ શ્રમજીવીઓ રાતના
બહેચરદાસ એ સાધુ પાસેથી રોજ ધર્મ કથા સાંભળતાં હતાં. ભજનની કંઇ નવું સાંભળે. નવું શીખે અને એ ધૂનમાં જ સૂઈ જતાં હતાં.
બધું જાણતાં, શીખતાં તે તેમણે ખૂદ બાળક બહેચરદાસને મહાન વિભૂતિ પોતાનું જીવન જ બદલી નાખ્યું. બનાવવવા માટે આ કુટુંબ સંસ્કારોએ
પટેલમાંથી ધીમે ધીમે એ જૈન ઘણે જ અગત્યનો ભાગ ભજવે છે.
બનતાં ગયાં. દહેરાસર-ઉપાશ્રય એ તે ૫ણુ ભજનની ધૂનમાં સામેલ બનતાં
તેમના ઘર બનવા લાગ્યાં. શાળાના હતાં. ધર્મકયાઓ એક ચિત્તે સાંભળતા
અભ્યાસ સાથે સાથે જૈન ધર્મના સૂત્રોને હતાં. અને પોતાના જીવન વિશે અનેક પણ અભ્યાસ કરવા લાગ્યા. જન્મના નાની મોટી બાળ કલ્પનાઓ કરતાં હતાં. સંસ્કાર પણ બદલાતા ગયા. રાતના
એ જ અરસામાં યાને કે તેમની ભોજન બંધ કર્યા. કંદમૂળને ત્યાગ કિશોર વયમાં એક એવો પ્રસંગ બન્યો કર્યો. શ્રમદેવતાની સાથે સાથે માં, કે તેમનું જીવન વહેણ જ બદલાઈ ગયું. શારદાની પણ પૂજા કરવા લાગ્યા. " એક સાધુને બચાવવા માટે તેમણે અને આ પૂજા તે કંઈ માત્ર એક ભેંસને કડીવાળી ડાંગ ફટકારીને નામની જ નહિ. કેક મિત્ર પાસેથી ભગાડી મૂકી. સાધુએ તે બહેચરદાસના સરસ્વતી મંત્ર મેળવ્યો ને તેની સાધના આ કૃત્યને અભિનંદવાને બદલે ઠપકા પણ કરી. શાળાની પરીક્ષાઓ આગળ પાત્ર ગયું. તેમની આંખમાં વેદના હરળમાં પસાર કરી. રડી ઊઠી. અને તેમણે બહેચરદાસને કહ્યું. આ માટે તેમને શ્રી નથુભાઈ
આ તે શું કર્યું ?' એક મૂંગા મંછાચંદે ઘણું જ સહકાર આપે