Atmanand Prakash Pustak 074 Ank 03 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

સ્વ. મનસુખલાલ ભાઈનું © આત્મકથન તથા અન્ય માહિતી
૭.
લેખક: શ્રી શશીકાન્ત મનસુખલાલ મહેતા |
જન્મસ્થાન : અમરેલી
મારા પર તેની અસર ન થઈ. ઈ.સ. ૧૯૧૬માં જન્મ તારીખ : ૧૩-૩-૧૯૦૮
જીવનમાં પ્રથમવાર ધર્મશાળામાં રહેતા હતા
ત્યારે કાકા (પિતાને કાકા કહેતા હતા) મને અમરેલીના શ્રી હંસરાજ માવજી તથા શ્રી ભક્ત હરિને નાટક જેવા લઈ ગયા હતા, વચ્છરાજ માવજીનું કુટુંબ સૌરાષ્ટ્રમાં પ્રસિદ્ધ તે વખતે પણ એક સ્ત્રીને સ્ટેજ પર નાચતા છે. પિતા તારાચંદ વચ્છરોજ ૧૫લ્માં ૮૪ જઈ મને અત્યંત શરમ ઉપજેલી. દિલ્હીમાં શ્રી વર્ષની ઉંમરે અવસાન પામ્યા. માતા તેમની ઈન્દ્રનાથ (નેપચન કંપનીના દીહીના બ્રાંચ પાંચ વર્ષની ઉંમરે થોડા કલાકની બીમારી મેનેજર) એક વખત બેલ ડાન્સ જોવા કંઈ ભેગવી અવસાન પામ્યા. મેટ્રીક સુધીનો અભ્યાસ કલબમાં લઈ ગયા ત્યારે મારું મન તો મુંઝાવા અમરેલીમાં કર્યો. નાનપણના મિત્રમાં અમને લાગ્યું, ચકકર આવવા માંડ્યા અને થોડા રેલીના મારકેટવાળા શ્રી ગુલાબભાઈ સંઘવી સમયમાં જ અધવચ્ચેથી ઉઠી મારા ઉતારાના સાથે તેમને છેવટ સુધી સંબંધ રહ્યો. સ્થાને આવ્યો.”
નાનપણમાં પાટણવાવ જતા હતા, પાટણ- માતાનું નામ જડાવબેન. માતા માટે વાવ મોસાળ પક્ષના સ્મરણે જીવનના અંત જણાવે છે કે – સુધી રહ્યા.
આઠ વર્ષની ઉંમરે પૂ. આચાર્યશ્રી ૧૯૨૬માં લગ્ન પછી બે વર્ષ કાપડ માર ધર્મસૂરીજી (બનારસવાળા) જ્યારે અમરેલીમાં કેટમાં કામ કર્યું. ૧૯૩૦માં નેપચન કંપનીની ઈ. સ. ૧૯૧૬માં ચોમાસુ રહેલા ત્યારે સાધુ સ્થાપના કરી. ૧૯૩૭માં મલાડ છોડી કેટ જીવન ઉત્તમ છે અને અપનાવવા જેવું છે શાનતીનાથજી દેરાસરની બાજુમાં શારદા સદનમાં એવા મારા ભા હતાં. રહેવા આવ્યા.
મારું મોસાળ પક્ષ (પાટણવાવ) અત્યંત લગ્નપ્રસંગ પર તેમણે નીચે મુજબ નોંધ ભકિક અને સરળ. મારો જન્મ પિતૃપક્ષ દષ્ટિએ કરેલ છે –
એવા કુટુંબમાં થયે, જેના વડિલે સત્તાશાળી “મારાં લગ્ન પ્રસંગે પાટણવાવવાળા સ્વ. અને મુત્સદ્દી હતાં. પંચમહાલમાં સુબા થનાર ભેગીલાલ કવિ આવેલા. શેઠના મિત્ર શ્રી પૂ માવજી બાપા અને પૂ. હંસરાજ બાપા મોહનલાલ ચુનીલાલ પાટણવાળાના તેઓ સાળા કાબેલ અને મુત્સદ્દી હતાં. નહીં તો સુબાપણું થાય લગ્ન પછીના દિવસે આનંદ ભવન હોલમાં પ્રાપ્ત કયાંથી થાય? સત્તા અને લક્ષ્મી ચાલ્યા હસાહસને કવિશ્રીને વાર્તાલાપ રાખેલે. એ ગયા પણ તે કારણે પ્રાપ્ત થતા દુર્ગાનો વાર વાર્તાલાપ વખતે બધા માણસો બહુ હસ્યા. એમ ઝટ દઈને ભૂંસાતું નથી. એ તો કુટુંબની
આમાન દ પ્રકાશ