Uttaradhyayanani Part 03 And 04

Author(s): Bhavvijay Gani, Harshvijay
Publisher: Vinay Bhakti Sundar Charan Granthmala

Page 420

उधराध्ययनसूत्रम्
॥१४२॥
ध्येयम् ॥ १०१ ॥ १०२ ॥ श्रत्र "पणमाति" 'पनकानां' पनकोपलक्षितानां वनस्पतीनां, इह च सामान्येन वनस्पतिजीवान्निगोदान् वाश्रित्यानन्तकालमुच्यते, विशेषविवक्षायां तु प्रत्येकतरुबादरनिगोदयोरुत्कृष्टा कायस्थितिः सप्ततिकोटाकोटिसागरमाना, सूक्ष्मनिगोदानां च स्पृष्टव्यवहारराशीनामसंख्येयकालमामेति ॥ १०३ ॥ इह हि काश्विद्वनस्पतिभ्यो निर्गत्य पृथ्व्यादिषु भ्रान्त्वा भूयस्तत्रासंख्यकालादेवोत्पद्यते, वनस्पतिं विना सर्वेषामपि कायस्थितेरसंख्येयत्वादत एवोत्कृष्टमप्यन्तरमसंख्यकालमानमेवोक्तम् ॥ १०४ ॥ १०५ ॥ प्रकृतमुपसंहरन्नुतरग्रन्थसम्बन्धमाह ।। इत्येते ऽनन्तरोक्ताः स्थावरास्त्रिविधाः समासेन संक्षेपेण व्याख्याताः श्रतः स्थावरविभक्तेरनन्तरं तु पुनस्त्रसांस्त्रिविधान् वक्ष्यामि चानुपूर्व्येति सूत्रपञ्चदशकार्थः ॥ १०६ ॥
मूलम् - ते वाऊ अ बोधव्वा, उराला य तसा तहा । इच्चेते तसा तिविहा, तेसिं भेए सुरोह मे ॥ १०७ दुविहा ते जीवा उ, सुहुमा बायरा तहा । पज्जत्तमपज्जत्ता, एत्रमेए दुहा पुणो ॥ १०८ ॥ बायरा जे उपज्जता, रोगहा ते पकित्तिया । अंगारे मुम्मुरे अगणी, अच्ची जाला तहेव थ ॥१०६ उक्का विज्जु बोधव्वा, रोगहा एवमाइयो । एगविहमनारणत्ता, सुहुमा ते विचहिया ॥ ११०॥ हुमा सव्वलोम्मि, लोगदेसे अ बायरा । एतो कालविभागं तु, तेसिं वोच्छं चउव्विहं ॥ १११ ॥ संत पप्पऽणाईआ, अपज्जवसियावि । ठिइं पडुच्च साईया, सपज्जवसिश्रावि ॥ ११२ ॥ तिण्णेव अहोरत्ता, उक्कोसेण विश्राहिमा । आउठिई तेऊणं, अंतोमुहुत्तं जहन्ना ॥ ११३ ॥
अध्य० ३६ ॥१४२॥