Updesh Ratnakar

Author(s): Lalan Niketan
Publisher: Lalan Niketan

Page 348

॥१७६॥
शक्तिश्चेत्तदा मथुरायामागतं, हृदि विष्णुं ध्यायंतं, यज्ञोपवीतालंकृतं, नासाग्रन्यस्तदृशं, तुलसीमानया पत्रजीवमात्रया च श्लिष्टवक्षःस्थलं, कृष्णगुणगायकं, वैष्णववृंदवृतं, वराहस्वामिदेवस्य प्रासादांतःस्थं, वैराग्याद् गृहीताऽनशनं, पर्यंकासनस्थं प्रबोध्य जैनमते स्थापयत वापतिराजसामंतं ॥ १५ ॥ श्रीगुरवस्तत्प्रतिबोधं प्रतिज्ञाय चतुरशीतिसामंतविरसहस्रपरिवृता मयुरायां वराहस्वामिमंदिरं प्रापुः ॥ १० ॥ तं तथास्थं दृष्ट्वा तत्पृष्टस्थाः सूरयः पेठुः,-संध्यांयत्प्रणिपत्य लोकपुरतो बझांजविर्याचसे धत्से यच्च परां विवजशिरसा तत्रापिसोढं मया ॥ श्रीर्जातामृतमथने यदि हरेः कस्माहिषं नदितं । मा स्त्रीलंपट मां स्पृशेत्यन्निहितो गौर्या हरः पातु वः ॥ ११ ॥
माटे जो आपनी शक्ति होय तो मथुरामां आवेज्ञा तया ह्रदयमां विषानुं ध्यान धरता, जनोऽथी शोनिता, नाशिकाना ऋग्र नागपर बांचनने धारण करता, तुळसीमाळा तथा पत्रजीवनी माळाथी श्लिष्ट थयेक्षा वक्षः स्थळवाळा, माना गुण गानारा, वैष्णवांना समूहथी वीटायेना, वराहस्वामिदेवना मंदिग्नी दर रहेका, वैराग्यथी जेणे अनशन ग्रहाण करवं एवा, पर्यक आसनवाळीने रहेला एवा वाक्पति राजाना सामंतने प्रबोध ने श्राप जैन मतमा स्थापन करो ॥ १७ ॥ पठी श्रीगुरुमहाराज पण तेने प्रतिबोधया प्रतिज्ञा करीने चोर्यासी सामंत तथा एक हजार पंमिती-| थी परवार्या थका मयुरामां वराह स्वामिना मंदिर प्रते पहोंच्या ॥ १० ॥ त्यां तेने तेवी रीते रहेला जोइने, तेन। पाछळ बसने प्राचार्य महाराज कहेवा बान्या के, हे शंकर! तुं संध्याने नमीने हाथ जोमीने बोकानी पासे याचे जे, तण निनज तुं मस्तकपर वीजी स्त्रीने धारण करे छे, ते पण में सहन कयु, बळी अमृतने (समुद्रने) मब्वायी उ. त्पन्न भयवीबदमी ज्यारे विष्ानी था, तो ते विष शामाटे नक्षण कयु ? माटे हे स्त्री संपट! मने तुं स्पर्श नहीं कर ? एवी रीते पार्वतीथी कहेवायेना महादेव तमारं रकण करो ॥१॥१॥
श्री उपदेशरत्नाकर