Updesh Ratnakar

Author(s): Lalan Niketan
Publisher: Lalan Niketan

Page 383

।
अन्यदा राजकुो रुखो गृहमुत्सरेऽगात् नोक्तुं यावऽपविशति, तावन्नियम सस्मार; कुवावस्य गृहं प्राप्तः, परं स न गृहे, ततः खनि प्राप्तः, नीचैः खनतः प्राप्तनिधेः कुनालस्य टटिं दृष्ट्वा, दृष्टेति जटपन् मुष्टिं बध्वा पश्वासावितः ॥ ३३६ ॥
शंकितेन कुनालेनाध सर्वं वा तव, परं मा गाढं वदेत्युक्त्वा पश्चाघालितो निधि प्राप, कुनालाय पुनर्दयया किंचिद्ददौ; तत इहापि दृष्टधर्मफलस्तानेव गुरून् शरणीचके, तमुक्तं धर्मं सम्यगाराध्य स्वर्गमवाप, क्रमाविवंगमीति ॥ ३३७ ॥ यथा हि एते गुरुवः कमलं साम्नैवाऽशिवयंस्तन्मनोरंजनप्रकारैरेवं मे गुरवो नव्यांस्तन्मनोरंजनादिभिः साम्नैव धर्मे प्रवर्त्तयंते ते मातृसमाः, इति मातृदृष्टांतनावना ॥ ३३० ॥
. एक दिवसे राजदरबारमा रोका जवाथी ते असुरो घेर आव्यो, नया जेटलामां नोजन करवाने बसे बे, तेटनामां तेने ते नियम सांजरी अाव्यु; तेथी ते कुंजारने घेर गयो, परंतु कुनार घेर नहोतो, तेयी ते माटीखाणे गयो, त्यांनीचेथी। खोदतां ते कुंजारने ते वखते निधान प्राप्त थयु हतुं; तेनी टान जोइने, 'जो जोइ' एम बोलतो थको ते मुठी वाळीने पागे दोम्यो ॥ ३३६ ।। कुंजारने शंका पमवायी, तेणे तेने कयु के, अरे ! अर, अथवा बधुंये निधान तु बजे, परंतु महोटे सादे बोल नहीं, एम कही तेने पागे वाळयो, अने तेथी तेने ते निधान मळ्यु; वळी दया लावीने तेणे कुंजारने
तेमांथी थोक आप्यु; पठी त्यारथी मामीने, अहीं पण धर्मनुं फळ जोड्ने, तेणे तेज गुरुतुं शरणुं सीधु; तथा तेमणे 18 कहेलो धर्म सम्यक् प्रकारे आराधीने ते स्वर्गे गयो, तथा अनुक्रमे ते मोझे जशे ॥ ३३७ ॥ माटे जेम ते गुरुमहाराजे कमळने | तेनु मन जेम खुशी थाय तेवा प्रकारोथी मीठ वचनेज शिखामण आपी, तेम जे गुरुओ नव्याने तेमना मनने खुशी उपजाववा आदिकथी मीठे वच्नेज धर्ममा प्रवर्तीवे , तेओने मातासमान जाणवा; एवी रीते माताना दृष्टांतनी नावना जाणवी ॥ ३३ ॥. .
܀܀܀܀܀܀$$$$$$$$$܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀
श्री उपदेशरत्नाकर