Book Title: Updesh Ratnakar
Author(s): Lalan Niketan
Publisher: Lalan Niketan

Previous | Next

Page 391
________________ मदिरामत्त इव गतविवेकचैतन्योऽनूतु, ततो गुरुन्निस्तत्प्रतिबोधाय गाथा प्रेषि ॥३६॥ नचिन्ना किंनु जरा । नहा रोगा य किं गयं मरणं ॥ पिहिनं च नरयदारं । जण जणो नो कुण धम्मं ॥ ३६६ ॥ तां वाचयित्वा सद्यः प्राबुध्यत, सम्यग्धर्ममाराधयामासेति ॥ ३६७ ॥ अन्ये तु मित्रप्रतिमा, ये गुरुषु प्रीतिं परां वहमानांस्तमुक्तं धर्मोपदेशपदं परमार्यहितबुट्या प्रतिपद्यते, आत्मानं च गुरूणां स्वजनादप्यधिकं मन्यंते ॥ ३६० ॥ परं ययावसरं विशेषकार्यादौ प्रश्नादिबहुमानमपेक्षते, अनावृष्टाश्च मनाग् रुष्यंतीति, तथा चागमः-॥ ३६ए ॥ मित्तसमाणो माणो । ईसिं रूस अपुचिओ कजे ॥ मन्नंतो अप्पाणं । मुणीण सयणाओ अज्कहिअं ॥ ३७० ॥ जाणे मदिरायी उन्मत थयो होय नहीं, तेम ते निर्विवेकी थइ गयो, त्यारे गुरुमहाराजे तेने प्रतिबोधवा माटे || मुजब एक गाया मोकनी ॥ ३६५॥ शं घपण चाव्यु ? शं रोगो नाश पाम्या ? शं मृत्यु नष्ट थयु ? तथा शं नरकनुं हार बंध थयु ? के जेथी माणस धर्म नयी करतो ।। ३६६ ॥ ते गाया वांचीने ते तुरतज प्रतिबोध पाम्यो, तथा सम्पग धर्म आराधना लाग्यो । ३६७ ॥ वळी केटनाक श्रावको तो मित्र सरखा होय छे, के जे ओ गुरु प्रत्ये परम प्रीतिने धारण करता थका तेश्रोए कहेवा धर्मोपदेशने परमार्य हित बुद्धियी स्वीकारे छे, तेमज गुरुना आत्माने स्वजनयी पण अधिक माने जे ॥ ३६७ ॥ परंतु अवसर पड्ये विशेष कार्य आदिकमां प्रश्न आदिकना बहु माननी अपेक्षा राखे , अने ते वखते जो तेमनी सलाह न लेवामां आये, तो तेओ जरा रीसाइ पण जाय छे आगममां पण कडु डे के ॥ ३६॥ ॥ मित्र समान श्रावकनी जो कार्य पमये सलाह न सेवामां आवे तो ते गुरु साये रीसाइ जाय जे केमके ते गुरुना आत्माने स्वजनयी पण अधिक माने ॥३७॥ श्री उपदेशरत्नाकर.

Loading...

Page Navigation
1 ... 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406