Updesh Ratnakar

Author(s): Lalan Niketan
Publisher: Lalan Niketan

Page 392

।। १०॥
06666०००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००
एके पुनबंधुवत्, श्रीगुरुवचनं परमार्थहितधियांगोकुर्वते. मुनिप्वेकांतेन हार्यस्नेहभृतः, परानवादौ नवंत्येव च सहायाः, परं विनयकर्मसु तथाऽनादरभृत इति बंधुसमाः ॥ ३७१ ॥ ययाह-हिए ससिहोच्चिअ । मुणीण मंदायरो विणयकजे ॥ बंधुसमो साहूणं । परानवे होइ सुसहाओ ॥ ३७२ ॥ केचन पुनः पितृसमा,मातृसमाश्च, ततोऽप्यधिकवात्सल्यभृतः, नन्नयेऽपि चैकांतवत्सझाः, प्रमादस्वलितादौ शिवयंति यथाविधि साधूनपि ॥ ३७३ ॥ न च दृष्टतत्स्वनिता अपि मनागपि मनसि निःस्नेहा नवंति युगप्रधानश्रीकालिकसूरिशिष्यशिक्षक शय्यातरश्रावकवत् श्रीश्रेणिकादिवच्च ॥ ३७४ ॥
___वळी केटसाक श्रावको बंधु सरखा होय , केमके तेश्रो परमार्य हितबुद्धियी गुरुमहागजनुं वचन स्वीकारे छ, तेमज तेश्रो प्रत्ये एकांते अंतरंग स्नेहवाळा होय जे, तेमन उपद्रव आदिकमां सहायनूत पण थाय ने, परंतु विनय कार्यमां तेवा आदरवाळा होना नथी, माटे तेश्रो बंधु सरखा डे ॥३५५ ।। कह्यु के के हृदयमा तो मुनिओ प्रत्ये स्नेहवाळो परंतु विनय कार्यमा मंद आदरवाळो एवो बंधु समान श्रावक साधुअोने परानव समय उत्तम सहायनून थाय ने ॥ ७३ ।। वळी केटाक श्रावको पिता समान तया माता समान पण होय , अने तेथी पण
अधिक वत्सळतावाळा होय; ते बन्ने प्रकारना श्रावको एकांत वत्सन्न होय ; तेम तेओ प्रमाद तया | स्खलना आदिकमां साधुअोने पण योग्यतापूर्वक शिखामण आपे छे ।। ७३ || बळी नेानी स्वझना जोड्ने पण जरा पण तेश्रो स्नेहरहित थता नयी; कोनी पेठे? तो के युगप्रधान श्रीकालिकमृरिना शिष्यने शिग्वामण आपनार शय्यातर श्रावकनी पेठे, तथा श्रेणिक आदिकनी पेठे ॥३७४ ।।
श्री उपदेशरत्नाकर