Updesh Ratnakar

Author(s): Lalan Niketan
Publisher: Lalan Niketan

Page 389

आगतमात्रेण निमंत्रितौ कुल्लो यानदर्शनाय, ब्रूतः स्म च तौ, -दिडं बब्बर कूलं I gfह चरिआई || अन्ने वंद सुसावय । जे तुम्ह गुणेन यति ॥ ३७ ॥ तच्छ्रुत्वा नष्टः सः ज्ञाततत्वो गश्चिरं नंदतिस्मेति, एवंविधा Post बहवः प्रसिद्धा इति ॥ ३५८ ॥ अथ वणिग्वत् केचन श्रावका दिकमंतंत्रनिमित्त चिकित्सा दिनोपकुर्वंतमेव गुरुमिति कृत्वा नजंते, वस्त्राहारा दिनोपचरंति च, नापरं मुधादायितयेति वणिक्समाः, दृष्टांताः प्रसिद्धाः ॥ ३५० ॥ अन्ये च वंध्यगवसदृशाः येषु सुबह्नपि गुरूपदिष्टं जस्मनि हुतायते, न पुनः कस्मैचिद्गुगाय, ब्रह्मदत्तचक्र्यादिष्विवेति ॥ ३६० ॥
पछी तो तेणे आवततिज ते बन्ने साधुओने बहाए जोवा माटे निमंत्रण कर्यु, त्यारे ते साधुग्रो कहेवा बाग्या के, हे श्रावक ! अमोए कचरकुळ जोयुं, तेम तारां चरित्रो पण जोयां, माटे हे सुश्रावक ! जे तारा गुणो नयी जाएया, तेश्रोने जड़ने तुं वांद || ३५७ || ते सांजळी त्यांयी ते नाशी गयो, अने गच्छ पण सावचेत थइने त्यारथी आनंद करवा लाग्यो. एवी रीतना वीजा पण घणा श्रावको प्रसिद्ध छे || ३५८ || हवे केटलाक श्रावको वणिक सरखा होय वे के जेओ आ लोकमां फायदाकारक एवां मंत्र, तंत्र, निमत्त तथा वैदक आदिकवमे करीने उपकार करनारानेज गुरु मानीने तेने सेवे ब्रे, तया तेयोनेज वस्त्र, आहार आदिकथी संतोषे बे, परंतु बीजाने नहीं, केमके बीजाने देवं ते तेयो फोगट देवं माने डे, माटे तेवाने वणिक सरखा जाएवा; तेनां दृष्टांतो प्रसिद्ध छे ॥ ३५७ ॥ वळी केटलाक श्रावको वंध्या गाय सरखा होय बे, के यो प्रत्ये गुरुए आपेलो घणो उपदेश पण राखमां घी नाखवा तुल्य थाय बे, परंतु कंड़ पण गुणकारी थतो नथी; कोनी पत्रे ? तो के ब्रह्मदत्तचक्रि आदिकोने विषे जेम ॥ ३६० ।।
այ
श्री उपदेशरत्नाकर.