Updesh Ratnakar

Author(s): Lalan Niketan
Publisher: Lalan Niketan

Page 362

****
इह लोकः पुराऽदायि । मह्यं जीवितदानतः ॥ शुद्धधर्मोपदेशेन । परलोकोऽद्य दीयतां ॥ २५४ ॥ ततः क्रमात्सूविचसा सम्यक्त्वानिमुखोऽभूत् श्रीशांतिप्रतिमां देवतावसरेऽतिष्टिपत् ॥ २५५ ॥ अथ नृपं श्री जिनधर्मानुरक्तं ज्ञात्वा विप्रैराकारित: प्रत्यसरस्वतीको महेंद्रजाला दिविद्याचूमामण्यादिशास्त्रैरतीतानगतादिवेत्ता पूरकरेचक - कुंनकपवनसाधनापटुश्चतुरशीत्यासनकरणप्रवण श्रमतंतुबद्ध कमलनालकदलीपत्रासनाद्यधिरोही यथारूपक्रियापटुर्देवबोधिः पत्तने प्रापत् ॥ २९६ ॥ राज्ञा समदं प्रवेशितः, कमलनालदममामतंतुबद्धं कदलीपत्रमयासनं अष्टवार्षिक शिशुसुधन्यस्तमारुह्य नृपसदस्यागात् ॥ २९७ ॥
वळी याप साहेबे प्रथमज मने जीवितदानथी या लोक तो आपेलो डे, अने हवे आज शुद्ध धर्मना उपदेशथी परलोक पण पो ? ? ॥ २५४ ॥ पनी अनुक्रमे ते राजा आचार्यजी महाराजना वचनथी समकित सन्मुख थयो, तथा पूजा समये श्रीशांतिनाथजी महाराजनी मूर्ति ते स्थापन करवा लाग्यो || २५५ || हवे राजाने श्री जैनधर्ममां रक्त थयेलो जाणीने ब्राह्मणोये बोलावेलो देवबोधि पाटणमां आव्यो, ते देवबोधि केवो बे ? तोके, प्रत्य बे सरस्वति जेने एवो महा इंद्रजालादि विद्या तथा चमामणि आदिक शास्त्रोथी भूत नविष्य आदिक जाएनारो, पूरक, रेचक तथा कुंजक वायुनी साधनामां चतुर, चोर्यासी आसनो वाळवामां तत्पर, काचा सुतरथी बांधली कमळनी दांगी तथा केळना पानना आसन आदिकपर चमनारो, अने यथायोग्य रूपक्रियामां पण ते समर्थ हतो. ॥ २५६ ॥ पछी राजाए तेने महोत्सवपूर्वक प्रवेश कराव्यो, त्यारे ते पण कमळना मवाळां काचां सुतरथी बांधेझां, केळनां पांदगांनां बनावेझां, तथा आठ वर्षना बालकनी खांधे मुकेझां आसनपर बेसीने राजसज़ामां आव्यो || २५७ ||
श्री उपदेशरत्नाकर.