Updesh Ratnakar

Author(s): Lalan Niketan
Publisher: Lalan Niketan

Page 358

॥११॥
मंत्रिणोक्तं नेति, ततोऽन्यदोचे श्रीगुरुन्निः मंत्रिन्नद्य नूपं रहो ब्रूयाः, अद्य त्वया नव्यराझीगृहे न गंतव्यं न सुप्तव्यं, रात्रौ, सोपसर्गत्वात् ॥ ३४ ॥ केनोक्तमिति पृबच्चत्तदाऽत्याग्रहे मन्नाम वाच्यमिति ॥ ३५ ॥ ततो मंत्रिणा तथोक्ते राझा तथाकृते निशि विद्युत्पातात्तस्मिन् गृहे दग्धे, रझ्यां च मृतायां चमत्कृतो राजा जगाद सादरं ॥ २३६ ॥ मंत्रिन् कस्येदमनागतं ज्ञानं ? महत्परोपपकारित्वं चेत्यतिनिबंधे मेंत्रिणोचे श्रीगुरुस्वरूपं ॥२३७ ॥ प्रमुदितो नृपस्तानाकारयामास सदसि, श्रीगुरून् दृष्ट्वाासनापुत्थाय वंदित्वा प्रांजक्षिरुवाच ॥ २३८॥ जगवन तदा स्तंन्नतीर्थे रक्तितोऽहं श्रीपूज्यैः, संप्रति चास्माउपसर्गात् ॥ २३ ॥
त्यारे मंत्रीए कह्यु के, नथी याद करता; परी एक दहामो श्री आचार्यजी महाराजे उदयनमंत्रीने कडं के, हे मंत्री आज तमारे राजाने एकांतमां कहे के, आजे तमारे नवी राणीने महोले जर्बु के सूवू नहीं, केमके रात्रिए त्यां उपसर्ग यवानो जे ॥ ३४ ॥ वळी तमोने ते पूरे के, आम कोणे कां? त्यारे अत्यंत आग्रह जो करे, तो तमारे मारुं नाम बे ॥ १३५ ॥ परी मंत्रीए तेम कह्याथी, तथा राजाए पण तेम कर्याथी, अने रात्रिये विजळीना पमवाथी ते घर बळते ते, अने राणी मृत्यु पामते ते आश्चर्य पामेलो कुमारपाळ राजा आदरसहित कहेवा लाग्यो के ॥ ३६॥ हे मंत्रि! श्रावू जविष्यज्ञान तथा महान् परोपकारीपणु कोर्नु वे ? एवी रीते घणा आग्रहपूर्वक पूच्याथी मंत्रिए गुरुमहाराजनुं स्वरूप कडं ॥ २३७ ॥ त्यारे राजाए खुशी थने तेमने सजामा बोसाव्या, श्रा तथा गुरु महाराजने जोइने आसन थकी उठीने वंदना करीने हाथ जोमी ते कहेवा माग्यो के ॥ ३० ॥ हेजगवन् ! तेवखतेस्तंजतीर्थमां आपसाहेबे मार रक्कण कर्यु जे, तेमज हमएआउपसर्गयी आपेमारुं रक्षण कर्यु छे ।।३।।
श्री उपदेशरत्नाकर