Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 614

तीइ वियणाइ साहू अचलियचित्तो पसत्थसुहलेसो । धम्मज्झाणोवगओ निंदतो निययदुच्चरियं ॥ २४० ॥ कयअणसणो महप्पा कालं काऊण बीयकप्पम्मि। चंदज्जुणम्मि जाओ विहुप्पहो नाम देवोत्ति ॥ २४१ ॥ अंबरिसी मुणिदेहं पाणविमुक्कंपि गरुयरोसेणं । छिंदिय सयहा पत्तो सुलोयणज्जासमीवम्मि ॥ २४२ ॥ सावि हु पभायसमए काउस्सग्गे ठिया सुहज्झाणे । साहुणिमज्झोवगया सुमरावियपुव्वदुच्चरिया ॥ २४३ ॥ लोहमयपुरिसपडिमं फुलिंगजालाउलं विउव्विय। पावे! परपुरिसपिए ! अवगृहसु वल्लहं एयं ॥ २४४ ॥ इय भणिय तेण समयं गाढं बंधितु जलियदंडेहिं । हणिऊण तक्खणेणं सावि तओ मारिया तेण ॥ २४५ ॥ तिसृभि-विशेषकम्।
तया वेदनया साधुरचलितचित्तः प्रशस्तशुभलेश्यः । धर्मध्यानोपगतो निन्दन् निजदुश्चरितम् ॥ २४० ॥ कृतानशनो महात्मा कालं कृत्वा द्वितीयकल्पे । चन्द्रार्जुने जातो विधुप्रभो नामा देव इति ॥ २४१ ॥ अम्बरीपो मुनिदेहं प्राणविमुक्तमपि गुरुकरोषेण । छिन्दित्वा शतधा प्राप्तः सुलोचनार्यासमीपे ॥ २४२॥ साऽपि हु प्रभातसमये कायोत्सर्गे स्थिता शुभध्याने । साध्वीमध्योपगता स्मारितपूर्वदुश्चरित्रा ॥ २४३ ॥ लोहमयपुरुषप्रतिमा स्फुल्लिङ्गज्वालाकुला विकुळ । पापे ! परपुरुषप्रिये ! अवगृह वल्लभमेतम् ॥ २४४ ॥ इति भणित्वा तेन समकं गाढं बद्धवा - ज्वलितदण्डैः । हत्वा तत्क्षणेन साऽपि ततो मारिता तेन ॥ २४५ ॥ तिसृभि-विशेषकम् ॥ १. प्रशस्तशुभलेश्यः । २. दुच्चरियं = दुश्चरितम् । ३. शतधा । ४. साहुणी = साध्वी। ५. सुमरावियं = स्मारितम् ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
चतुर्दशः परिच्छेदः
५८९