Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 655

भणियं गुरुणा निसुणसु थूलग-जीवाण निरवराहाण । निसिरंति जे न दंडं तेवि हु पाविति निव्वाणं ॥ २३४ ॥ थूलमसच्चं भासं मण-वइ-काएहिं जे न कप्पेंति । सुर-मणुएसर-सोक्खं भोत्तूण वयंति ते मोक्खं ॥ २३५ ॥ थूलमदत्तं वजंति जे सया तिविह-करण-जोगेहिं । सव्वत्थक्खय-वित्ता होऊण वयंति ते सिद्धिं ॥ २३६ ॥ संतोसो स-कलत्ते अहवा पर-दार-वजणमुदारं । काउं सुरंगणाओ भोत्तूण वयंति निव्वाणं ॥ २३७ ॥ इच्छा-परिमाणं सेविऊण लभ्रूण विउल-रिद्धीओ । देव-नरेसर-भावे कमेण गच्छंति निव्वाणं ॥ २३८ ॥ एमाइ-वित्थरेणं गिहि-धम्मे साहियम्मि केवलिणा । तो भणइ मयरकेऊ होमि समत्थो इमं काउ ॥ २३९ ॥
भणितं गुरुणा निश्रृणु स्थूलजीवानां निरपराधानाम् । कुर्वन्ति ये न दण्डं तेऽपि खलु प्राप्नुवन्ति निर्वाणम् ॥ २३४ ॥ स्थूलमसत्यां भाषां मनोवाक्कायैः ये न कल्पयन्ति । सुरमनुजेश्वरसुखं भुक्त्वा व्रजन्ति ते मोक्षम् ॥ २३५ ॥ स्थूलमदत्त वर्जयन्ति ये सदा त्रिविधिकरणयोगैः । सर्वार्थक्षययित्ता भूत्वा व्रजन्ति ते सिद्धिम् ॥ २३६ ॥ संतोषः स्वकलत्रेऽथवा परदारवर्जनमुदारम् । कृत्वा सुरागना भुक्त्वा व्रजन्ति निर्वाणम्॥ २३७ ॥ इच्छापरिमाणं सेवित्वा लब्ध्वा विपुलर्द्धयः । देवनरेश्वरभावे क्रमेण गच्छन्ति निर्वाणम् ॥ २३८ ॥ एवामादिविस्तरेण गृहिधर्मे कथिते केवलिना । ततो भणति मकरकेतु-र्भवामि समर्थ इमं कर्तुम् ॥ २३९ ॥ १. कुर्वन्ति । २. कल्पयन्ति-रचयन्ति ।
६३०
पञ्चदशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्