Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 686

जइवि हु कयावराहो दुस्सीलो हंदि ! नंदणो मज्झ । तहवि हु तम्मि निरुद्धे रज-सुहं न पसंसामि ॥ १६३ ॥ पज्जोसवणावि हु मह न य सुज्झइ तम्मि बंधण-ठियम्मि । इय चितिऊण मुक्को पेसल-वयणेहिं आलविओ ॥ १६४ ।। मुंचसु पुत्त ! विसायं कुणसु पसायं कुमार-भुत्तीए । दिक्खाइ गहण-समए नियय-पए तं ठविस्सामि ॥ १६५ ॥ देसंते गाम-सयं दाउं पंच्चइय-नियय-नर-सहिओ । पट्ठविओ सोवि गओ अमुक्त वेरो निय-मणम्मि ॥ १६६ ॥ चिंतेइ सो कयग्धो विविहोवाएहिं मारणं पिउणो । रत्तीए लहइ निंद्द न य सो कूडाई चिंतेंतो ॥ १६७ ॥ तत्थ य पव्वय-गहणे पल्ली-पासम्मि संवसंतस्स ।। मूलीए गवेसंतो धूम-मुहो आगओ जोगी ॥ १६८ ॥ यद्यपि खलु कृतापराधो दुःशीलो हन्दि ! नंदनो मम । तथापि खलु तस्मिन् निरुद्धे राज्यसुखं न प्रशंसामि ॥ १६३ ॥ पर्युषणाऽपि खलु मम न च शुध्यति तस्मिन् बन्धनस्थिते इति चिन्तयित्वा मुक्तः पेशलवचनैरालपितम् ॥१६४ ॥ मुञ्च पुत्र ! विषादं कुरु प्रसादं कुमारभुक्त्या । दीक्षादिग्रहणसमये निजकपदे त्वं स्थापयिष्यामि ॥ १६५ ॥ देशान्ते ग्रामशतं दत्वा प्रत्ययितनिजकनरसहितः । प्रस्थापितः सोऽपि गतोऽमुक्तवैरो निजमनसि ॥१६६ ॥ चिन्तयति स कृतघ्नो विविधोपायै-मारणं पितुः । रात्रौ लभते निद्रां न च स कूटादि चिन्तयन् ॥ १६७ ॥ तत्र च पर्वतगहने पल्लीपार्श्वे संवसतः । मूलीर्गवेषयन् धूम्रमुखोऽऽगतो योगी ॥१६८ ॥
१. पेशलं = सुन्दरम् । २. प्रत्ययितः = विश्वस्तः ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
षोडशः परिच्छेदः
६६१